Од седумте чуда на древниот свет, Големата пирамида во Гиза (пирамидата на Куфу) во Египет е единствената што сè уште постои. Иако археолозите и научниците ги пронајдоа локациите на шест од овие седум прекрасни градби, локацијата на една им бега со векови: Висечките градини на Вавилон.
Најчестата приказна вели дека Висечките градини биле изградени во VI век п.н.е. по наредба на кралот Навуходоносор II, вториот крал на Неовавилонското Царство. Покрај тоа што ќе ја покаже големината на својата империја, тој сакал да изгради бујна градина како подарок на сопругата на која ѝ недостигало бујното зеленило на нејзината татковина.
Често се замислува како елаборирана, терасовидна структура слична на храмови, обложена со егзотични растенија и дрвја од целото царство и пошироко. Во древно време, тоа мора да било спектакл кој влевал стравопочит, како ништо друго на планетата.
Бидејќи никогаш не се откриени никакви археолошки остатоци, целото знаење за локалитетот доаѓа од антички извори, кои често се неверодостојни.
Она што е уште позбунувачки е што тоа воопшто не е споменато во некои клучни извори. Земете го Херодот, познатиот грчки историчар познат како Таткото на историјата, кој опширно пишувал за Вавилон во средината на V век п.н.е., но ниту еднаш не ги спомнал наводните градини на царството што го одземаат здивот. Оваа грешка ја направиле и многу други научници од тоа време.
Географски, Висечките градини се издвојуваат малку од другите шест чуда. Вавилон се наоѓал во срцето на речниот систем Тигар-Еуфрат, но сите други биле лоцирани поблиску до брегот на Средоземното Море, што ги прави многу подостапни за античките писатели кои ги документирале.
Со тоа, треба да бидеме прилично уверени дека градините се наоѓале некаде околу Вавилон, древен град пронајден во денешен Ирак, јужно од Багдад.
Помеѓу 1899 и 1917 година, германскиот археолог Роберт Колдевеј интензивно го ископувал овој ирачки локалитет и открил урнатини на заоблена структура во североисточниот агол на Јужната палата. Тој бил убеден дека оваа зграда е основата на легендарните градини. Нејзините дебели, цврсти ѕидови се чинело дека се стручно дизајнирани да ја поддржат тежината на огромната надградба погоре, плус доказите за бунари сугерирале дека имало напреден систем за наводнување за да ја одржува хидрирана богатата вегетација.
Денес, повеќето истражувачи не ја прифаќаат теоријата на Колдевеј. Преовладува верувањето дека неговата импресивна зграда всушност била само магацин. Големи делови од Вавилон биле ископани во текот на ХХ век, но нема ни трага од значајната градина.
Можеби Висечките градини воопшто не биле во Вавилон. Стефани Дејли, научник и поранешен предавач по асириологија на Универзитетот „Оксфорд“, презентираше убедливи докази дека тие всушност биле изградени во Ниневија, во Северна Месопотамија, од Асирците, а не од нивните јужни ривали, Вавилонците. Тоа би ги поставило градините во Северен Ирак, поблиску до денешниот град Мосул.
Преку нејзината анализа на вавилонското и асирското клинесто писмо, таа тврди дека прекрасните, величествени градини биле изградени од асирскиот крал Сенахерим, комплетни со сложени системи за наводнување, аквадукти и уред за подигање вода. Конфузијата, тврди Дејли, настанала поради асирското освојување на Вавилон во 689 п.н.е., што довело до тоа Ниневија да биде наречена Нов Вавилон.
Тоа е интригантна идеја, но физичките урнатини на градината допрва треба да се откријат, оставајќи ја нерешена судбината на најмистериозното изгубено чудо на светот, пишува Iflscience.
