Лесно е кога треба да се направи мост преку мала река, но како изгледа изградбата кога во прашање е голема водна површина преку која треба да се премине?
Инженерството станува навистина интересно и креативно кога се гради среде вода. Мостовите кои минуваат преку поголема водна површина своите основи ги имаат на самото дно. Голем е предизвикот да се гради во длабочините бидејќи не е само водата како количина пречка, тука се и притисокот, струите, па и корозијата која настанува доколку се гради во солена вода. Но, за сѐ има решение.
Прво, треба да се најде соодветен материјал за градба. Треба да биде не само цврст и издржлив, туку да биде отпорен на вода и на корозија. Такви се цементот, челикот и акрилното стакло. Токму овие три материјали се користат при изградба на мостовите ширум светот. На цементот не му е битно дали е во вода или е на суво, отпорен е и вака и така; челикот не корозира и е цврст, додека акрилното стакло многу тешко се крши, а издржува и сончева светлина.
Останува проблемот како сите тие материјали да се наредат кога местото на кое се гради мост е длабока вода. Зависи и колкава е длабочината. Постојат два начина доколку се гради во не многу длабока вода: привремено да се истисне или пренасочи водата. На тој начин се гради на суво, а по завршување на изградбата водата се пушта назад.
Доколку станува збор за навистина голема длабочина или пак огромно водно пространство каде нема како привремено да се отстрани водата, тогаш на сцена стапува механизацијата. Познат метод при вакви ситуација е набивањето огромни челични столбови низ водата кои се прицврстуваат длабоко во дното со помош на масивни чекани. Столбовите се шупливи за потоа во нив да се тури цемент и така се добива основата на мостовите.
Друг начин е со правење на привремена затворена брана. Со пумпи водата од ваквата брана се вади и потоа почнува изградбата на тоа место. Во зависност од длабочината на водата, браната може да биде направена и од земја доколку изградбата е блиску до брегот. На таков начин се гради мостот кај салата на МЗТ каде земја е нанесена речиси до половина на реката Вардар која потоа ќе биде тргната.
