Златото пред сѐ или сепак се сметаат и среброто и бронзата?
Критериумите за составување на листата на најуспешните земји на Олимписките игри се лоши и го поттикнуваат национализмот, смета уредничката на Deutsche Welle, Сара Вирц.
„Нема ни најмалку правда во подготовките на спортистите за овие Олимписки игри“, рече Вирц.
Секојпат исто: борба за најголем број медали на Олимписките игри. Тоа е дисциплина сама по себе. На последниот ден од Игрите, САД успеаја да ја претекнат Кина и да освојат уште еден златен медал.
Но, САД ги бројат сите медали заедно - и така тие имаат многу повеќе од Кина. Успехот на Олимпијадата често зависи од тоа како сметате.
Кој ги поставува критериумите?
Станува збор за нефер борба што треба да се исклучи од олимписката програма. Бидејќи, бројот на медали ги одразува само конечните резултати, но не и појавата на некој успешен пласман.
Броењето медали провоцира допинг контролиран од државата и придава поголемо значење на индивидуалните спортови отколку на тимските спортови и на земјите кои пумпаат многу пари во спортот.
Ако бројот на медали се пресметува според бројот на жители или бруто домашниот производ, на врвот на табелата би биле сосема различни земји: Јамајка или Бахамите, или Косово.
Пласманот на земјите што освоија најмногу медали, сепак, одговара на олимписката идеја да се стремиме кон врвни резултати - но за сметка на другите олимписки вредности: заеднички спортски фестивал каде преовладуваат националните егоизми и придонеси за мир и меѓународно разбирање.
Кој има корист од рангирањето на освоените медали?
Спротивно на тоа, ранг-листата со број на медали ја користат одредени земји за да покажат сила и моќ и да покажат, со помош на успешни спортисти, колку се успешни нивните политички системи.
Медалите се слават како трофеи од национално значење. Ранг-листата го зајакнува национализмот, кој е политички експлозивен и води до лични трагедии.
Кинескиот мешан пар во пинг-понг јавно и во солзи се извини за освојувањето на „само“ сребрен медал. „Го оставивме тимот на цедило“, рече Љу Шивен, а Шу Шин рече:
„Цела земја го гледаше ова финале. Мислам дека кинескиот тим нема да го прифати резултатот“.
Притисокот врз кинеските спортисти поради хегемонските аспирации на Кина никогаш не бил поголем. Товарот на очекувањата нема да се намали наскоро, бидејќи Зимските олимписки игри 2022 година, кои се одржуваат во Пекинг, ќе започнат за шест месеци.
