Долгоочекуваниот ден на инаугурацијата на новиот американски претседател Џо Бајден донесе многу преседани: прва потпретседателка на САД во историјата, исто така прва потпретседателка со азиско-афроамериканско потекло, прва дама на САД која ќе си ја задржи работата (нешто што претходно не се случило), но и најмлада поетеса која некогаш рецитирала стихови на таков настан.
Станува збор за 22-годишната Аманда Горман која со нејзиното рецитирање влезе во историјата на САД. Поранешната врвна студентка по социологија на Харвард, добитничка на бројни академски признанија, награди за поезија, активистка, стана најмладата личност во историјата која изведе песна на инаугурацијата на американски претседател.
Таа рецитираше нејзини оригинални стихови и за многу кратко време од изведбата доби огромен број обожаватели.
Инспирација за пишувањето на стиховите пронашла во говорите на Абрахам Линколн и Мартин Лутер Кинг, но и во неодамнешните напади на Капитол.
„Во мојата песна всушност не преминувам преку тоа што го видовме во изминатите недели, ќе се осмелам да кажам и во изминатите неколку години. Но, тоа што навистина сакам да го постигнам со оваа песна е со свои зборови да создадам визија дека оваа земја сè уште може да се обедини и да се излекува“, изјави таа за New York Times.
Во слободен превод на македонски јазик вака би звучеле дел од стиховите на песната „Ридот што го искачуваме“, со која го одушеви светот:
„Некако преживеавме и бевме сведоци
на народот кој не е скршен,
туку едноставно нецелосен.
Ние сме наследници на земја и време
во кое една слаба црна девојка,
со потекло од робови и израсната од самохрана мајка,
може да сонува да стане претседател,
а потоа да се најде себеси како рецитира за еден од нив“.
Горман е најмладата поетеса на инаугурација во САД досега и сега е дел од групата поети повикани да помогнат во одбележувањето на инаугурацијата на претседателите. Меѓу тие поети се Роберт Фрост, Маја Ангелоу, Милер Вилијамс, Ричард Бланко и Елизабет Александар.
Сепак, никој од нејзините претходници досега не се соочил со предизвикот поставен пред неа. Таа беше повикана да напише поема која би донела надеж и единство во САД, во моменти кога земјата се соочува со смртоносна пандемија, политичко насилство и поделби.
„Во мојата поема нема да ја свртам главата од тоа што го видовме во изминатите неколку недели. Ако смеам да кажам, и во последните неколку години. Тоа што имам намера да го направам со поемата е да пронајдам зборови со кои ќе го назначам патот по кој нашата земја може да се издигне и да закрепне“, изјави младата поетеса пред инаугурацијата.
