Скопје, 25 мај 2021 (МИА) – Губење на работното место, пад на месечните приходи, зависност од државна помош, отежнат пристап до здравствени услуги се само дел од низата последици со кои се соочија голем број жени во државата, во првите шест месеци од пандемијата со COVID-19, покажува истражувањето на Здружението за еманципација, солидарност и еднаквост на жените – ЕСЕ.
Со тоа што бројот на жени што имале потреба од помош од страна на државата за време на пандемијата е за сто проценти зголемен во однос на оној пред нејзиниот почеток.
Просечната плата на жените во периодот јануари – август 2020 година е намалена за 338 денари, но кај осум отсто од жените падот надминува 8.000 денари. Пандемијата двојно го зголеми бројот на жени зависни од државна помош, а бројот на домаќинства кои гладуваат пораснал од три на седум отсто.
Според истражувањето, кризата предизвикана од пандемијата, покрај намалувањето на бројот на вработени жени и намалувањето на заработувачката на жените, доведе и до сериозно нарушување или промена на статусот на вработување на жените, односно видот на договорот за вработување, со тоа што најголемо негативно влијание пандемијата имала кај жените што биле вработени на договор на определено време, на договор на дело или пак кај жените вработени за сопствена сметка.
Намалување на бројот на вработени жени по пет месеци од почетокот на пандемијата се бележи помеѓу жените вработени во акционерските друштва во државна сопственост, угостителството, конфекцијата и самовработените жени. За време на пандемијата евидентно е зголемувањето на бројот на вработени жени само во секторот фармација.
Уште еден загрижувачки аспект кој што го потенцира истражувањето е дека пандемијата го отежна пристапот до услуги во јавното здравство со што е увидено дека секоја трета жена која имала потреба од здравствена заштита, неповрзана со COVID-19, не добила соодветни услуги во јавните здравствени установи. Од нив, 63 отсто не можеле да стигнат до преглед кај специјалист, а 12 отсто биле оневозможени да направат хируршка интервенција. Како последица на тоа, на 20 отсто од овие жени им се влошила здравствената состојба.
Истражувањето има посебен осврт на жените од ромската заедница. Месечните приходи на жените Ромки во првите шест месеци од пандемијата во просек се намалиле за 1.637 денари што е за пет пати повеќе од националниот просек. Секоја трета Ромка користела државна помош, а за четири пати се зголемил бројот на оние кои не можеле да се прехранат.
Во однос на здравствената заштита, главен проблем со кој се соочиле Ромките, кои имале здравствен проблем неповрзан со Ковид-19, била неможноста да добијат преглед од матичен лекар. Дури 73 отсто од нив се од Шуто Оризари поради недостигот на матични лекари во општината.
Истражувањето насловено како „Влијанието на кризата предизвикана од КОВИД-19 врз жените и жените Ромки од Република Северна Македонија“ е изработено од Здружение за еманципација, солидарност и еднаквост на жените -ЕСЕ со финансиска поддршка од Фондацијата Отворено општество – Македонија.
