Инженерите успеале да развијат напреден и ултра-минијатурен пејсмејкер, кој е дизајниран така што може да се инјектира со шприц, а откако ќе ја заврши својата работа, се распаѓа во телото без никакви штетни ефекти.
Ова е нов привремен пејсмејкер, кој е особено корисен за новороденчиња со вродени срцеви мани, бидејќи претставува помалку инвазивен метод во случаи кога се потребни традиционални пејсмејкери.
Уредот е помал од зрно ориз и може да се спои со мека, флексибилна и безжична опрема за носење дизајнирана да се закачи на градите на пациентот. Термостатски уред го следи чукањето на срцето на една личност, а кога ќе открие неправилно чукање на срцето, испушта светлосен пулс кој може да помине низ кожата и да го активира пејсмејкерот.
„Го развивме најмалиот пејсмејкер во светот. Нашата најголема мотивација беа децата. Околу 1% од децата се раѓаат со вродени срцеви мани, без разлика дали живеат во богата или сиромашна земја. Добрата вест е дека на овие деца само привремено им треба пејсмејкер по операцијата, а сега можеме да го ставиме овој мал пејсмејкер во детското срце да го стимулира со мек и благ уред што може да се носи. Дополнителна операција за негово вадење не е потребна“, изјави пионерот за биоелектроника, Џон А. Роџерс.
Најпредизвикувачкиот дел од намалувањето на пејсмејкерот е изворот на енергија. Тимот го редизајнираше антенскиот систем, кој се активира со комуникација во близок терен, и го претвори во систем кој се активира со светлина, што значително ја подобри ефикасноста на уредот додека драстично ја намали неговата големина.
За да го направи уредот уште помал, истражувачкиот тим мораше да размисли како да го напојува. Наместо да користи батерија, пејсмејкерот работи како мала галванска ќелија, која генерира електрични импулси користејќи две различни метални електроди и биофлуиди од телото. Хемиската реакција ја произведува потребната електрична енергија, која потоа го стимулира срцето.
„Кога ќе се вгради пејсмејкер во телото, околните биофлуиди делуваат како спроводливи електролити, кои електрично ги поврзуваат овие две метални перничиња за да формираат батерија. Многу мало копче кое се наоѓа на спротивната страна на батеријата се активира со светлина, која поминува низ телото преку фластер на кожата", објасни Роџерс.
Уредот користи инфрацрвена светлина, која продира подлабоко и побезбедно во телото. Кога уредот што може да се носи детектира опасно ниско отчукување на срцето, тој автоматски го активира ЛЕД-от да свети во нормална срцева фрекфенција, што го активира пејсмејкерот.
„Срцето бара мала количина електрична стимулација. Со минимизирање на големината, драматично го поедноставуваме процесот на имплантација, ја намалуваме траумата и ризикот за пациентот, а со растворливата природа на уредот, ја елиминираме секоја потреба од секундарни процедури за хируршка екстракција“, рече тој.
Поради малата големина на пејсмејкерот, лекарите можеа да имплантираат неколку уреди на различни локации околу срцето, а потоа да ги активираат одделно користејќи различни бои на светлина. Ова би можело да овозможи третман на други срцеви ритми, како што е аритмија.
Оваа напредна технологија овозможи и други апликации во биоелектронската медицина како што се забрзување на заздравувањето на нервите и коските, лекување на рани или блокирање на болката.
