Пред италијанската националистичка лидерка Џорџа Мелони да ја освои власта во септември, германскиот магазин Stern ја стави на насловната страница со наслов: „Најопасната жена во Европа“.
Загриженоста беше толку голема што претседателката на Европската комисија, Урсула фон дер Лајен, објави едвај скриена закана дека има „алатки“ да се справи со Италија доколку таа скршне од демократскиот пат.
Но, речиси 100 дена откако Мелони ја презеде функцијата на чело на најдесничарската италијанска влада од Втората светска војна, тие грижи во голема мера се стопија.
И покрај нејзините неофашистички политички корени и често огнената реторика, Мелони избра претпазливост во однос на конфликтите дома и во странство, промовирајќи статус кво наместо да ризикува да разгори тензии или финансиска криза.
„Видовме еден вид метаморфоза“, рече Софија Вентура, професорка по политички науки на Универзитетот во Болоња. „Таа е многу поумерена во своите коментари отколку кога беше во опозиција и јасно сфати дека треба да го промени својот профил за да биде кредибилен меѓународен лидер.“
Пријателите и противниците исто така тврдат дека значајна причина за претпазливиот пристап се парите - или поточно немањето пари.
Со долг од речиси 150 отсто од БДП, Италија има трет највисок јавен долг во индустријализираниот свет по Јапонија и Грција, а драматичниот пад на Лиз Трас, која поднесе оставка како британска премиерка само два дена пред Мелони да ја преземе функцијата, ја откри опасноста од конфликти со финансиските пазари.
„Она што се случи во ОК покажува... колку треба да бидеме внимателни со нашата комбинација на фискална и монетарна политика“, рече тогаш еврокомесарот Паоло Џентилони, поранешен италијански премиер.
Дополнителен притисок врз Мелони е зависноста на Италија од фондот за закрепнување и отпорност на Европската Унија. Според планот, Рим би требало да добие околу 190 милијарди евра грантови и заеми се додека спроведува низа реформи договорени со претходната влада предводена од Марио Драги.
Сакајќи да избегне какви било недоразбирања, првото патување на Мелони во странство откако стана премиерка беше да ја посети Фон дер Лајен во Брисел, за да ја увери дека Италија ќе ги исполни своите обврски, и покрај резервите што таа ги изрази пред изборите.
„Би било незамисливо Мелони да ризикува да ги загуби овие пари. Неуспехот би бил трагедија“, рече Даниеле Албертаци, професор по политика на Универзитетот во Сари. „Таа се однесуваше на единствениот начин на кој можеше“, рече тој.
Нејзиниот единствен судир со европски лидер дојде три недели откако ја презеде функцијата, кога францускиот претседател Емануел Макрон ја критикуваше Италија дека одбива да дозволи спасувачки брод со повеќе од 200 мигранти да се закотви во нејзините пристаништа. Наместо тоа, бродот се упати кон Франција.
Владиниот извор во Рим изјави дека судирот дошол поради недоразбирање. ПР тимот на Мелони мислеше дека Макрон се согласил да го преземе бродот и се заблагодари на Twitter. Макрон всушност не се согласи со ова и заклучи дека Рим се обидува да манипулира со него, рече изворот.
Нивниот однос оттогаш се подобри, велат официјалните лица.
Дипломат на ЕУ, кој одби да биде именуван, рече дека Мелони, која претходно изрази жесток евроскептицизам, се обидува да најде поткрепа во Европа и очигледно постапува многу претпазливо.
Истата претпазливост е видлива и дома. Нејзината коалиција допрва треба да претстави големи реформи, а нејзиниот скромен прв буџет игнорираше многу скапи предизборни ветувања. Владата, исто така, ги намали акцизите за гориво што беа во сила од март 2022 година, и покрај тоа што вети дека целосно ќе ги укине.
Засега, италијанската јавност ја поддржува претпазливоста на Мелони, при што поддршката за нејзината партија Италијански браќа се искачи на над 30 отсто во анкетите, во однос на 26 отсто на изборите во септември - повеќе од трипати поголема од поддршката на нејзините коалициски партнери Лига и Форца Италија.
Во земја опфатена со политички турбуленции, трите владејачки партии избегнаа какви било големи внатрешни борби и се предвидува дека ќе владеат заедно цели пет години - нешто што се случи само еднаш од Втората светска војна.
Поддржувачите велат дека тоа значи дека Мелони ќе има доволно време да спроведе длабоки реформи, како што е зајакнувањето на улогата на претседателот.
„Работиме на програма што се протега на пет години, без страв дека ќе мора да покажеме непосредни резултати“, изјави за Reuters Џовани Донзели, висок функционер на Италијански браќа.
Но, доминацијата на Мелони во анкетите над нејзините партнери, кои претходно беа на чело на конзервативниот блок, може да создаде несогласувања, при што Лига и Форца Италија веројатно нема да ја прифатат улогата на помал партнер на подолго време.
