Зачестени поплави ќе го погодуваат брегот на САД во текот на 2030-те поради редовниот лунарен циклус, што ќе го интензивира покачувањето на нивото на морето, што веќе се случува поради климатските промени, покажува студија на научниците од НАСА, чии резултати се применливи ширум светот.
Клучен фактор што научниците го открија е редовното „колебање“ на орбитата на Месечината, што за првпат беше утврдено во 18 век и трае вкупно 18,6 години.
Гравитациската привлечна сила на Месечината помага при плимата и осеката на Земјата. Во првата половина на лунарниот циклус, редовните дневни плими и осеки на Земјата се послаби, при што плимите се пониски од вообичаеното и плимите се повисоки. Во втората половина на лунарниот циклус, ситуацијата е обратна, па тогаш плимата и осеката е поголема, а плимата е пониска. Очекуваните поплави во текот на 2030-те ќе се должат на комбинација на континуиран пораст на нивото на морето како резултат на климатските промени и влегување во втората половина на лунарниот циклус што ги засилува плимата и осеката.
„Во позадина имаме долгорочно покачување на нивото на морето поврзано со глобалното затоплување. Тоа предизвикува пораст на нивото на морето насекаде. Влијанието на Месечината предизвикува промени во плимата и осеката и откривме дека ова влијание ќе се совпадне со генералното покачување на нивото на морето, што ќе предизвика поплави со текот на времето од 2030 до 2040 година“, рече Бен Хамлингтон, шеф на тимот научници на НАСА и еден од авторите на студијата.
Научниците проучувале 89 локации каде што се мери плимата и осеката во секоја крајбрежна држава на САД, освен Алјаска. Ефектот на оваа динамика се однесува на целата планета, освен на крајните северни брегови како Алјаска. Во споредба со претходните проценки, оваа студија предвидува значителни поплави околу 70 години порано. Истражувањето, објавено овој месец во списанието Nature Climate Change, се фокусира на американскиот брег, но резултатите се применливи на бреговите ширум светот, истакнува НАСА.
„Ова е навистина клучна информација за планерите“, посочува Хамлингтон, додавајќи дека урбаните планери треба веднаш да планираат изградба на згради и делови од инфраструктурата во согласност со резултатите од ова истражување.
