Месечината е единствениот природен сателит на планетата Земја и најблиско небесно тело до неа. Просечното растојание од Земјата до Месечината изнесува 384.400 километри, така што светлината од Месечината до Земјата пристигнува за 1,25 секунди.
Се смета дека Месечината настанала пред околу 4,5 милијарди години, по судир на комети. При ударот била исфрлена голема количина материјал во Земјината орбита од кој бил обликувана Месечината. Таа и релјефно е многу интересно небесно тело.
Месечината е цврсто небесно тело со пречник од 3473,3 километри. По површина, таа е 14 пати, по обем е 50 пати, а по маса е 80 пати помала од Земјата. Гравитацијата на Месечината е шестпати помала отколку онаа на Земјата.
Во текот на еден месечев ден, кој трае 14 земски дена, температурата се искачува на +120 °C, а во текот на ноќта се спушта до -160°С. Токму овие промени се причина нејзината површината да биде пустинска и безживотна, составена од карпи и длабок слој на прав. Месечината била покриена со кратери формирани од астероиди кои паѓале на месечината по нејзиното создавање. Некои од нив ја пробиле месечевата кора, при што лавата истекла на површината. Тоа се темните „мориња“ кои можат да се видат од Земјата.
Месечината околу Земјата се движи по елипсовидна патека со просечна брзина од 1,02 км/сек, и поминува дневен лак од 13 степени и 10 минути. Едно цело свртување околу Земјата прави за 27 денови, 7 часа и 11,5 секунди, што се нарекува сидерички месец. Месечевата патека е подложна на силни температурни вибрации што ги предизвикува Сонцето, па наклонот на патеката спрема еклиптиката во текот на 173 денови се менува од 5 степени до 5 степени и 18 минути.
Гравитацијата на Земјата ја врти Месечината околу нејзината орбита. Месечината се оддалечува 3–4 сантиметри од Земјата. Гравитацијата на Месечината ги привлекува нашите океани, предизвикувајќи „прилив“ (плима) и “одлив“ (осека) и го забавува ротирањето на планетата Земја за еден стотти дел од секундата на еден век. Ние, од Земјата постојано ја гледаме истата страна на Месечината. Имено, околу 40 % од површината на Месечината за нас е невидлива.
На Месечината нема атмосфера за да може да се пренесува звук, а поради немањето атмосфера Месечината многу брзо се лади и се загрева.
Месечината отсекогаш била голема мистерија за нас, а теориите на заговор дека човекот никогаш воопшто не ни стапнал таму се актуелни и ден-денес. Factnomenal одговара на едно друго многу скокотливо прашање што ги интригира научниците и ентузијастите со децении, а тоа е – Што ако Месечината имаше своја месечина?