Според новиот концепт, Макфест годинава нема натпреварувачки карактер, туку според организаторите целта е на сцената да се испеат рефрени што ќе се паметат. Но, како да ги запамтиме ако воопшто нема да ги слушнеме?
Со кревање на макфестовското знаме, вчера и официјално почна 37. издание на Фестивалот на забавни мелодии Макфест. Организаторите и покровителите најавија дека очекуваат многу нови хитови - новиот концепт не ги вклучува стандардните награди, фестивалот нема да биде од натпреварувачки карактер, „туку ќе има за цел да произведе квалитетни мелодии кои ќе останат запаметени и слушани“.
Уметничкиот директор Роберт Саздов, најави дека немало да го враќаат стариот сјај, туку гледале напред и го носеле новиот сјај, а градоначалникот на Општина Штип, Иван Јорданов, рече дека Штип два дена ќе биде „епицентарот на македонската забавна музика“.
Сепак, првата фестивалска вечер, на која главно се претставија нови и млади музичари, не направи земјотрес каков што се очекуваше – на публиката носталгично ѝ недостига Макфест кој се чекаше со нетрпение, се гледаше масовно, не само во Штип, туку низ целата земја, со целото семејство или група пријатели седнати пред телевизор, со бодување и типување кој ќе победи, со одушевувања за дебитантите и странските гости.
Првото издание на Макфест се одржа на 18 октомври 1986 година, како изведувачка музичка манифестација. Целта на Макфест беше стимулирање на домашното творештво, што резултираше со редица на македонски талентирани музички дејци, од кои израснале пејачи, автори на музика, текст, аранжман, кои многу ја збогатиле македонската музичко-естрадна култура. Членувањето на Макфест во ФИДОФ (Светска федерација на фестивалски организации), му овозможи да се афирмира и пошироко од својата земја. Бројни беа настапите на македонските автори на големите сцени во Белорусија, Русија, Египет, Турција, Ирска, Романија, Франција и други земји, претставувајќи дел од естрадната култура на Македонија пред европските слушатели.
Голем дел од најпознатите и најслушаните песни од македонската поп музика биле испеани токму на сцената на Макфест – „Кога те нема“ на Хелена Благне (1986), „Осамен“ на Трајче Манев (1987), „Признавам“ на Маријана и Росана (1988), „Ѕвона ѕвонат“ на Љупка Димитровска (1990), „Опасно сум вљубен во тебе“ на Драган Каранфиловски Бојс (1990), „Време за плачење“ на Игор Џамбазов (1992), „Свирете ја зајди зајди“ на Олгица Христовска (1992), „Моја гитара“ на Банкрот Блуз Бенд (1992)... Таму кариерите ги почнаа гласови како Маргарита Христова, која на само 15 години се појави на Макфест со „Долга ноќ“ и ја освои наградата за најуспешен дебитант, застанувајќи рамо до рамо, на иста сцена со еден Кемал Монтено, Хелена Благне, Кичо Слабинац, Зорица Конџа…
Во 1997 година, фестивалско деби имаше и Тоше Проески со песната „Пушти ме“, со што почна неговата вртоглава и импресивна кариера.
Низ годините, сè повеќе недостасуваат неколку познати авторско-интерпретаторски имиња, кои оставија белег на некогашните макфестовски изданија. Првата вечер, на која на разочарување на многу гледачи, се пееше на плејбек, беше можност за да се докажат нови имиња, а вечерва ќе слушнеме и некои познати гласови, како Тамара Тодевска, Викторија Лоба и Ламбе Алабаковски. Но, колку годинашниот Макфест е далеку од високиот рејтинг и реноме на некогашните изданија, кажуваат и реакциите на гледачите.
