Алкатраз некогаш беше гранитна тврдина на Западниот брег пред да биде претворен во злогласен федерален затвор во 1934 година. Опкружен со силни, ладни пацифички струи, имаше репутација како „последно засолниште“ на најзакоравените затвореници. Практично беше невозможно да се избега, но имаше исклучоци. Беше затворен за да стане туристичка атракција. Денес, претседателот Доналд Трамп има нови планови.
Претседателот Доналд Трамп пред неколку дена изјави дека ќе „нареди на владата да го обнови и повторно да го отвори Алкатраз“. Тоа е поранешен затвор на мал остров со исто име покрај брегот на Сан Франциско, во кој некогаш биле сместени некои од најопасните криминалци во земјата. Вклучувајќи ги Ал Капоне, Џорџ Кели, Џејмс „Вајти“ Булгер.
Затворот, кој беше затворен пред 60 години поради лоша инфраструктура и високи трошоци за одржување, „ќе служи како симбол на законот, редот и правдата“, како што објави Трамп на мрежата Truth Social. Подоцна тој ја претвори објавата во „идеја“, која му дојде додека федералните судии се обидуваа да обезбедат фер судење за депортираните мигранти. Еден ден подоцна, директорот на Бирото за затвори на САД, Вилијам К. Маршал III, рече дека неговата агенција ќе „истражи сите опции“ за спроведување на плановите на Трамп. Тоа веројатно ќе им предизвика огромни главоболки, објави Forbes.
Американците затоа повторно почнаа страсно да го бараат Алкатраз на интернет. А класикот „Бегство од Алкатраз“ од 1979 година со Клинт Иствуд во главната улога е повторно гледан.
Стратешката локација на островот Алкатраз на влезот во заливот Сан Франциско го направи идеален за утврдување. Американската армија изгради тврдина таму во 1850-тите. Во него се сместуваше артилеријата потребна за заштита на заливот од можна инвазија за време на борбата за американските интереси во Пацификот. Исто така, се користеше за заштита на градот Сан Франциско од конфедеративните напаѓачи за време на Граѓанската војна. Набрзо бил претворен во воен затвор, позиција на која останал до 20 век.
Во 1933 година, американската армија го предала затворот на Министерството за правда, започнувајќи го неговото речиси тридецениско постоење како федерален затвор. Со својата изолирана локација и ретки објекти, „Карпата“, како што бил познат, требало да испрати порака до криминалците, особено до закоравените криминалци, дека федералната влада е сериозна во врска со запирањето на криминалот во 1920-тите и 1930-тите.
Речиси 300.000 долари биле инвестирани во модернизација, подобрени медицински услуги, две нови скалишта и 12 нови врати во ходникот. Во јуни 1934 година, Teletouch Corporation од Њујорк започнала со инсталирање на електромагнетен систем за детекција на метал додаден на пристаништето, главниот влез во блоковите со ќелии. По големата бура во 1935 година и целосниот структурен ремонт, нови расходи дојдоа во 1939 година, кога 1 милион долари беа инвестирани во целосен ремонт на машинската куќа, главниот генератор, водоводната кула, новите офицерски простории итн.
Според Федералното биро за затвори, неговото работење било речиси три пати поскапо од другите федерални институции. Службата за национални паркови инвестираше милиони долари во стабилизација на бетонот на конструкцијата. По неговото затворање во 1963 година, спонзорирано од државниот обвинител Роберт Кенеди, Алкатраз стана една од иконските туристички атракции на „Заливот“ и Сан Франциско. Годишно прима околу 1,6 милиони посетители и генерира повеќе од 60 милиони долари приходи.
Исто така, имаше исклучоци за време на туристичките сезони. Така, во 1981 година, Алкатраз беше едно од 14-те места избрани од администрацијата на Реган за сместување на 20.000 бегалци кои избегаа од Куба во Флорида за време на масовниот егзодус од кубанското пристаниште Мариел.
Во 1934 година, првата група од 137 затвореници од затвор во Канзас пристигнала во Алкатраз. Повеќето од затворениците биле злогласни банкарски крадци, фалсификатори или убијци. Два рани случаи, исто така, зборуваат за условите во затворот. Првиот, во кој Ед Ватки извршил самоубиство, а вториот, кога Руфус Персфул си ги отсекол прстите откако зграбил секира од противпожарна кола. Со другата рака, тој го молел друг затвореник да го стори истото.
Еден писател го опишал Алкатраз како „големата корпа за отпадоци од Заливот Сан Франциско, во која секој федерален затвор ги фрлал своите најскапи јаболка“. Репутацијата на затворот не била потпомогната од доаѓањето на поопасни американски криминалци. Вклучувајќи го и Роберт Страуд, кој имал само 19 години. Подоцна убил чувар, имал бројни тепачки со други затвореници и како резултат на тоа поминал 42 од своите 54 години во самица.
Затворениците во Алкатраз имале право на храна, облека, засолниште и медицинска нега. Сите други привилегии, вклучувајќи ги посетите од семејството или пристапот до книги, уметнички материјали и музика, мораа да се заработат. Алкатраз имал просечно од 260 до 275 затвореници, помалку од 1% од вкупниот број затвореници во споредба со федералните затвори. Повеќето од затворениците биле криминалци кои не ги почитувале правилата на другите затвори и биле склони кон бегство. Еден таков инцидент ја променил судбината и на затворот и на сите идни затвореници. По него, сè било многу поригорозно и нехумано.
Единствениот успешен и најсложен вид бегство од Алкатраз се случил во 1962 година. Потоа Френк Морис и браќата Џон и Кларенс Англин исчезнале од своите ќелии засекогаш. Тоа бил првиот таков случај, од 1934 година до затворањето на затворот во 1963 година. И не е дека немало обиди (36 мажи се обиделе да избегаат во 14 одделни бегства). Речиси сите биле заробени или не преживеале. Судбината на тројцата затвореници останува мистерија до ден-денес.
Бегството е снимено во филмот на Клинт Иствуд од 1979 година „Бегство од Алкатраз“. Тоа беше токму она што повеќето од нас го виделе во филм во кој доминираше тогаш 48-годишниот Иствуд. Филмот заработи огромна сума пари за времето и за буџетот (8 милиони долари). Доби одлични критики, а многумина го сметаат за еден од најдобрите филмови од ваков вид на сите времиња.
На почетокот, сите го отфрлија сценариото на Ричард Тагл. Не го препознаа дијалогот, ликовите и немаше љубовен заплет. Тагл одлучи да ги заобиколи продуцентите и директорите и да работи директно со режисерите. Тој го повика агентот на режисерот, Дон Сигел, и излажа. Тој рече дека се сретнал со Сигел на забава и дека режисерот изразил интерес да го прочита неговото сценарио. Агентот му го предал сценариото на Сигел, кој го прочитал, му се допаднало и му го предал на Клинт Иствуд.
Имаше и други обиди за бегство, вклучувајќи ја и познатата „Битка кај Алкатраз“ во 1946 година. Шест затвореници се обидоа да избегаат. Заврши со интервенција на американските маринци во која беа убиени тројца затвореници, а 17 чувари беа повредени.
На „првото отворање на затворот“ беше присутен и познатиот Ал Капоне, на кого му беше кажано дека нема да има привилегиран статус. Тој командуваше од затворот без мешање и го стави Алкатраз на сите насловни страници во Америка. До 1938 година, тој работеше на бројни работни места во затворот, учествуваше во тепачки, а еднаш имаше обид за атентат врз него со брич.
Мики Коен, познат мафијашки рекетар, како и „Machine Gun Kelly“ ја отслужи казната во Алкатраз. Тој е криминалецот кој беше инспирација за псевдонимот на сега познатиот музичар.
Затворските експерти и историчарите изразија сериозни сомнежи за изводливоста на планот на Трамп. „Да бидам искрен, на почетокот мислев дека е шега“, изјави Хју Харвиц за BBC. Тој беше вршител на должноста директор на Федералното биро за затвори од мај 2018 до август 2019 година.
„Не е реално да се мисли дека можете да го поправите. Ќе мора да го срушите и да почнете одново.“
Харвиц посочи на голем број проблеми со објектот, вклучувајќи згради кои „буквално се распаѓаат“. И ќелии каде „не можете да стоите исправено ни на два метра“.
„Нема безбедносни подобрувања. Нема камери. Нема огради“, додаде тој.
„Не можете да управувате со затвор.“ Џолин Бабјак, авторка и историчарка на Алкатраз, исто така беше прашана за своето мислење. Таа живеела таму како дете за време на двата мандати на нејзиниот татко како управник. Таа отсечно рече: „Имам два збора: вода и канализација“, осврнувајќи се на фазата на затворот кога канализацијата на 500 луѓе била испуштена во заливот. Денес, би морало да се превезе со брод, што е доста нереално. Алкатраз бил до 10 пати поскап од другите затвори бидејќи храната и залихите би се внесувале со брод. Во денешните федерални затвори, цената по затвореник е помеѓу 120 и 164 долари - што значи дека трошоците би можеле да пораснат на повеќе од 500 долари по лице во објект како Алкатраз. Во него би можеле да се сместат максимум околу 340 затвореници.
Дали и што ќе значат најавите на Трамп во шарената историја на Алкатраз, останува да се види.
