Благодарение на истражувањето објавено во списанијата Nature и Earth System Science Data, НАСА дојде до нови сознанија за намалувањето на нивото на морскиот мраз на Антарктикот.
Новото истражување на Антарктикот, вклучувајќи ја и првата мапа на намалување на ледениот брег, детализира како се менува нивото на морскиот мраз.
Најголемата неизвесност во предвидувањето на порастот на глобалното ниво на морето е како губењето на мразот на Антарктикот ќе се забрза со загревањето на климата.
Две студии објавени на 10 август од истражувачи од лабораторијата за млазен погон на НАСА во Јужна Калифорнија откриваат неочекувани нови податоци за тоа како ледената покривка на Антарктикот ја губи масата во последните децении.
Една студија, објавена во списанието Nature, гледа како топењето на мразот - одвојувањето на мразот од рабовите на глечерите - го променило брегот на Антарктикот во последните 25 години.
Истражувачите откриле дека работ на ледената покривка ги отфрла сантите побрзо отколку што мразот може да се замени. Ова изненадувачко откритие ги удвојува претходните проценки за загубата на мраз од пловечките ледени полици на Антарктикот од 1997 година. Губењето на мразот од одвојувањето на глечерите ги ослабна ледените полици и им овозможи на глечерите на Антарктикот да течат побрзо во океанот, забрзувајќи ја стапката на глобално зголемување на нивото на морето.
Друга студија, објавена во Earth System Science Data, покажува до невидени детали како намалувањето на мразот на Антарктикот, додека се топи водата на океанот, се проширил од надворешните рабови на континентот до неговата внатрешност, речиси двојно зголемувајќи се во западните делови на ледената покривка во минатото. Во комбинација, комплементарните извештаи даваат досега најцелосен приказ за тоа како се менува нивото на мразот.
Повеќето глечери на Антарктикот се влеваат во океанот, каде што завршуваат во пловечки ледени полици со дебелина до три километри и со дијаметар од 800 километри. Ледените полици делуваат како потпори на глечерот, спречувајќи го мразот едноставно да се лизне во океанот. Кога ледените полици се стабилни, тие имаат природен циклус на распаѓање и надополнување што долгорочно ја одржува нивната големина прилично константна.
Но, во последните децении затоплувањето на океанот ги дестабилизираше ледените полици на Антарктикот така што ги топи одоздола, правејќи ги потенки и послаби. Сателитските висиномери го мерат процесот на разредување преку снимање на променливата висина на мразот, но с до оваа студија немаше сеопфатна проценка за тоа како климатските промени би можеле да влијаат на топењето низ континентот.
Подетално објаснување во извештајот на НАСА.
