Група научници успеаја да развијат извор на енергија кој би можел да им овозможи на астронаутите да живеат на Месечината подолг временски период.
Програмата Artemis на американската вселенска агенција НАСА има за цел да изгради човечка база на Месечината до 2030 година, а сега Универзитетот „Бангор“ разви нуклеарни горивни ќелии со големина на семе од афион, кои можат да се користат за генерирање на енергија потребна за одржување на животот во вселената.
Професорот Сајмон Мидлбург, кој работи на споменатиот универзитет, вели дека работата била многу предизвикувачка, но и забавна.
Месечината сега многумина ја гледаат како „порта“ кон Марс, меѓу другото затоа што содржи многу вредни ресурси потребни за модерната технологија. Затоа, Месечината би можела да послужи како отскочна даска за патувања на други планети.
Вселенската технологија напредува со огромна брзина, а BBC доби ексклузивен пристап до лабораторијата на Институтот за нуклеарна иднина. Тимот од Универзитетот „Бангор“, кој е светски лидер во областа на горивата, работи во соработка со партнери како Rolls-Royce, Вселенската агенција на Обединетото Кралство (УКСА), НАСА и американската Национална лабораторија „Лос Аламос“.
Професорот Мидлбург рече дека тимот се надева дека целосно ќе го тестира нуклеарното гориво во следните неколку месеци.
На делови од Месечината температурите се спуштаат до -248°C бидејќи нема атмосфера за загревање на површината.
Универзитетот „Бангор“ е главниот играч во потрагата по нов начин на производство на енергија и топлина, кои се неопходни за одржување на животот на Месечината. Истражувачите ги испратија своите мали нуклеарни горивни ќелии, наречени Trisofuel, до партнерите за тестирање.
Trisofuel ќелијата може да се користи за напојување на микронуклеарен генератор направен од Rolls-Royce. Генераторот е пренослив уред со големина на мал автомобил и може да се транспортира со ракета. Сега ќе биде целосно тестиран и изложен на сили слични на оние што се среќаваат при вселенско лансирање, сѐ со цел да биде подготвен за база на Месечината во 2030 година.
„Можете да ги лансирате во вселената, и покрај сите сили, тие сепак ќе функционираат совршено безбедно кога ќе стигнат до Месечината“, јасен е Мидлбург.
На почетокот на овој месец, Индија направи историско меко слетување во близина на јужниот пол на Месечината како дел од мисијата Chandrayaan-3, чија една од главните цели е да лови лет на база на вода, за кој научниците велат дека може да биде клучен за човечкото населување на месечевата површина во иднина.
Професорот Мидлбург вели дека овој проект го ставил Универзитетот „Бангор“ на светската научна мапа.
Научниците се надеваат дека микрогенераторите би можеле да се користат и на Земјата, на пример во зоните на катастрофи кога ќе снема струјата.
