Олена Зеленска, првата дама на Украина и сопруга на претседателот Володимир Зеленски, откри како се чувствувала кога сфатила дека нејзината земја е под руска инвазија.
44-годишната Олена, која првпат се појави на насловната страница на украински Vogue во 2019 година, повторно разговараше за магазинот и откри како изгледа нејзиниот живот од почетокот на руската инвазија на Украина. Таа се присети на самиот почеток, во раните утрински часови на 25 февруари, и опиша како ја разбудил „ѕвекот“.
„Не сфатив веднаш дека се работи за експлозија. Не ми беше јасно како воопшто може да биде експлозија. Мојот сопруг не беше во креветот“, изјави Олена Зеленска за Vogue.
Кога станала од кревет, го видела својот сопруг, со кого се омажи во 2003 година, облечен како и обично, но не ни била свесна дека ова е последен пат да го види во тоа издание, барем некое време.
„Оттогаш тој постојано е во воена облека. ‘Почна.’ Тоа е сè што ми рече тогаш“, откри првата дама на Украина, додавајќи дека тогаш имало „конфузија, но не и паника“. Нејзиниот сопруг ја советувал „да ги собере основните потребни работи и документите“, а таа чекала тој да даде повеќе детали. Олена откри и дека таа и нејзиниот сопруг веќе разговарале за сè со нивните две деца, 17-годишната Олександра и 9-годишниот Кирил.
„Не треба ништо да им објаснувате на децата. Тие гледаат сè, како и секое дете во Украина. Се разбира, ова не е нешто што децата треба да го гледаат - но децата се многу искрени и фер. Не можете ништо да сокриете од нив. Затоа, најдобрата стратегија е вистината. Разговаравме за се со ќерка ми и син ми. Се обидов да одговорам на нивните прашања“, рече Олена и додаде: „Многу зборуваме, затоа што е важно да кажеме што нè боли, не треба да молчиме и да го држиме за себе - тоа е докажана психолошка стратегија. Функционира“, објаснува Зеленска.
Украинската прва дама неодамна пишуваше за францускиот весник Le Parisien, заблагодарувајќи им се на првите дами на другите земји и на „сите Европејци“ за помошта на украинските бегалци кои избегаа од војната.
„Војната веднаш влијаеше на тоа што го поврзавме јавното и приватното. И тоа веројатно беше кобната грешка на тиранинот кој нè нападна. Сите сме прво Украинци, а потоа сè останато. Сакаше да нè подели, да нè разбие, да предизвика внатрешни конфликти, но тоа е невозможно со Украинците. Кога еден од нас е мачен, силуван или убиен, чувствуваме дека сите сме мачени, силувани или убиени. Не ни треба пропаганда за да чувствуваме граѓанска свест и да се спротивставиме. Токму тој личен гнев и болка што сите ги чувствуваме веднаш ја активира жедта за акција, за отпор кон агресијата, за одбрана на својата слобода. Секој го прави тоа најдобро што може: војници со оружје во рацете, наставници кои продолжуваат да предаваат, лекари кои спроведуваат сложени операции додека нападите се во тек. Сите станаа волонтери - уметници, ресторантери, фризери - додека варварите се обидуваат да ја заземат нашата земја. Видов дека кај нашите деца ги буди најдлабоките патриотски чувства. Не мислам само на моите деца, туку на сите деца на Украина. Ќе прераснат во патриоти и бранители на својата татковина“, рече Зеленска.
Таа откри и дека на почетокот на инвазијата немало време за емоции. „Потребно беше да се грижиме за децата, за нивните емоционални состојби. Затоа се обидов да бидам самоуверена, насмеана, енергична, објаснувајќи им дека треба да се симнам во подрумот и зошто не можам да го запалам светлото. Се обидов оптимистички да одговорам на нивното прашање: ‘Кога ќе го видиме тато?’ Им реков: ‘Наскоро.’ Во тие први денови се надевав дека можеби ќе можеме да останеме со него. Но, Кабинетот на претседателот стана воен објект и на мене и на моите деца ни беше забрането да престојуваме таму. Добивме наредба да се преселиме на безбедно место - ако сега воопшто е можно да се најде безбедно место во Украина... Оттогаш, со Володимир комуницираме само по телефон“, рече Олена Зеленска.
Таа, исто така, откри дека Украинките живееле мирни, модерни животи - како што живеат читателите наVogue. Всушност, Украинките биле читателки на Vogue, бидејќи постои и украинска верзија на тоа списание. „Тие не подготвија нуклеарни засолништа поради ракетните напади. Сите Украинци престанаа да се чувствуваат безбедни. Моравме да научиме како да ги собереме нашите најблиски што е можно побрзо кога ќе го слушнеме звукот на сирената и да избегаме во подрумот што е можно побрзо“, додаде таа.
Веќе на третиот ден од руската инвазија на Украина, во прифатилиштето се роди едно дете.
„И откако илјадници жени мораа да се породат во засолништа, бидејќи видовме што може да се случи со породилиштата како она во Мариупол, кое беше бомбардирано од Русите. Имаме проблем и со лекувањето на децата, особено оние со тешки болести. Со вакви деца во болници живеат мајки и баби со месеци. И сега ќе требаше сите да ги носиме на лекување во странство. Жените мораа да ги напуштат окупираните области, како што е Буча, ризикувајќи ги своите животи за време на отворен оган, заедно со децата и постарите лица. Честопати мораа да одат пешки, без мажи, бидејќи окупаторите не сакаа да ги пуштат мажите“.
Таа тврди дека Украинките се незаштитени и постојано им се заканува насилство.
Таа и нејзиниот сопруг ги молеа другите земји да направат повеќе за инвазијата, а тие конкретно ги повикаа САД и побараа зона на забранети летови над Украина. „Да, побаравме, официјално и неофицијално. Како и секој Украинец, на своите социјални мрежи, на протести. Кога започна руската опсада на Мариупол, стана јасно дека Русија не само што истрелува ракети, туку и бомбардира од воздух. Една од бомбите паднала врз театар во кој се криеле повеќе од илјада луѓе. Таму загинаа околу триста луѓе. Знам, на пример, едно семејство кое изгуби син, ќерка и внука. Преживеале само бабите и дедовците и најстарото девојче. Како живеат после тоа?“
„Побаравме да го затворат небото над нас за да не страдаат Украинците. Но, НАТО го гледаше тоа како директен конфликт со Русија. Дали сега можам да кажам дека Русија е виновна за понатамошните смртни случаи? Реторичко прашање. Прашувате дали ова е вистинскиот потег на САД. Велам - и тоа не е точно само за САД - остро одговорете на дејствијата на агресорот или агресорот ќе биде охрабрен да преземе акција. Русија знае дека Западот нема да го затвори небото и овој факт поттикнува натамошни злосторства. Демократскиот свет мора да биде обединет и остро да одговори, со што ќе покаже дека во 21 век нема место за убивање цивили и инвазија на туѓа територија. Видов карикатура од НАТО и светските организации како гледаат како паѓа куќата на која пишува УКРАИНА. Можеби ова беше претерување - затоа што Украина добива оружје. Но, потребна ни е и заштита! Точно е дека таква заштита имаат оние што заминале во странство. Милиони наши жени и деца сега добиваат помош и од владите и од милиони обични луѓе во Европската Унија. Бескрајно сум благодарна за тоа“, изјави сопругата на украинскиот претседател за Vogue.
Таа додаде дека и порано Украинците можеле да патуваат низ Европа без виза. Тие посетија многу земји, но не планираа да ги посетат како бегалци. „Затоа однесувајте се со нив како да се еден од вас. Нашите мајки и деца сонуваат да се вратат дома, да се спојат со своите семејства. Затоа, ве молиме помогнете им да се приспособат додека не им биде дозволено да се вратат дома“, рече таа.
Таа откри дека и самата живее како сите други Украинци. „Сите ние имаме една голема желба - мир. Јас, како и сите други мајки и сопруги, постојано се грижам за мојот сопруг и правам сè што е во моја моќ за да ги заштитам моите деца“, открива таа.
