Американската агенција DARPA (Defense Advanced Research Projects Agency) има намера да развие тивок погонски систем за подморници, кој се чини дека е инспириран од филмот „The Hunt for Red October“ од 90-тите години на минатиот век.
Новиот погонски систем нема да има подвижни делови и ќе обезбедува потисок со помош на електромагнети и вода. Врз основа на концептот наречен магнетохидродинамика (MHD), системот е релативно едноставен, но може да се покаже револуционерен за идните подморници.
MHD беше предложен уште во 50-тите години на минатиот век и го привлече интересот на поморските инженери. Овој концепт е инспириран од измислената советска подморница „Црвен октомври“ од филмот „The Hunt for Red October“, а во случајот со погонот MHD, течноста се компресира и се забрзува со електромагнетно поле за да се создаде потисок. Уредот нема подвижни делови, што го прави многу тивок. Затоа, подморниците би имале голема корист од овој стелт погон што ќе им овозможи да останат скриени од „ловците“ и да ги подобрат нивните способности за надзор и собирање разузнавачки информации со отстранување на звучните пречки од податоците од сонарите.
Причината поради која оваа технологија сè уште не го најде својот пат во подморниците, со исклучок на неколку експериментални површински пловила, е двојна. Прво, електромагнетните намотки мора да бидат исклучително моќни, а предизвикот е да се направат доволно лесни и ефикасни за инсталација во подморници. Второ, електродите мора да издржат големо абење поради корозија, хидролиза и ерозија предизвикани од интеракцијата помеѓу магнетните полиња, електричната струја и солената вода.
Во последниве години, постигнат е значителен напредок во развојот на магнети, но сѐ уште има простор да се најдат вистинските материјали за правење електроди. За да го реши овој проблем, DARPA ја лансираше 42-месечната програма „Principles of Undersea Magnetohydrodynamic Pumps“ (PUMP), која ќе користи повеќе пристапи за развој на практичен воен MHD погон.
Најдобрата ефикасност покажана за MHD погонот досега беше забележана во 1992 година на бродот „Yamato-1“ долг 30 метри, кој достигна брзина од 6,6 јазли со ефикасност од околу 30% користејќи јачина на магнетно поле од приближно 4 Тесли. Во изминатите неколку години, комерцијалната фузиска индустрија постигна напредок во развојот на магнети REBCO (Rare-Earth Barium Copper Oxide), кои демонстрираа магнетни полиња од големи размери до 20 Тесли, што потенцијално може да обезбеди 90% ефикасност во MHD погон. Таа идеја вреди да се вложи труд. Сега кога стаклениот таван за создавање големо магнетно поле е скршен, PUMP има за цел да постигне напредок во решавањето на предизвикот со материјалите на електродата“, изјави за New Atlas програмскиот менаџер на PUMP во DARPA, Сузан Свитенбенк.
Во случај на електроди, меурчиња со гас се формираат на површините што ја намалуваат ефикасноста и ги оштетуваат електродите. Компјутерските модели можат да ја приспособат хидродинамиката, електрохемијата и магнетизмот за да го намалат оштетувањето и да ја зголемат ефикасноста.
„Се надеваме дека ќе користиме увид во новите материјали за обложување од индустријата за горивни ќелии и батерии за да го решиме проблемот со меурчињата. Бараме експертиза во сите области за да формираме тимови кои ќе ни помогнат конечно да реализираме воено релевантен MHD диск“, заклучи Свитенбенк.
