Истражувањето покажа дека астронаутите на шестмесечна мисија доживеале губење на коскената маса еднакво на две децении на Земјата, при што патувањето во вселената исто така предизвикува стрес на кардиоваскуларниот систем и ја зголемува изложеноста на радијација.
Академско истражување на астронаутите го открија разорното влијание на вселенското патување врз човечкиот скелет. Само околу половина од изгубената коска беше заменета една година по враќањето, што предизвика загриженост за идните мисии на Марс и на Месечината.
Подолгите мисии во вселената резултираа со зголемено губење на коскената маса и намалена веројатност за закрепнување. Губењето на коскената маса се јавува поради недостатокот на гравитација во вселената, каде што коските кои носат тежина на Земјата обично се без притисок од тежината.
Истражувањето е спроведено на 17 астронаути, 14 мажи и три жени со просечна возраст од 47 години, кои летале на Меѓународната вселенска станица (ISS) во последните седум години.
Екипажот беше од американската вселенска агенција НАСА, канадските и европските вселенски агенции и јапонската вселенска агенција.
Тие работеа со истражувачки тим предводен од професорката Леј Габел од Универзитетот во Калгари, една година по враќањето на Земјата.
Девет членови на екипажот доживеале трајно губење на коскената минерална густина откако поминале помеѓу четири и седум месеци на вселенски мисии, пишува Sky News.
„Астронаутите доживеаја значително губење на коскената маса за време на шестмесечните вселенски летови, загуба што би ја очекувале кај постарите возрасни лица во текот на две децении на Земјата, и повратиле само половина од таа загуба по една година на Земјата“, рече професорот Габел за истражувањето, објавено во списание Scientific Reports.
