Associated Press на почетокот на јули склучи договор со OpenAI, производител на ChatGPT, за лиценцирање „делови од текстуалната архива на AP“ во замена за пристап до „технологијата и експертизата на OpenAI“.
Неколку дена подоцна, OpenAI објави донација од 5 милиони долари, придружена со софтверски заем од 5 милиони долари, на американскиот новинарски проект, организација која поддржува непрофитни редакции.
Во меѓувреме, Google наводно на големите медиуми, вклучително и New York Times, Washington Post и Wall Street Journal, им претставил нов софтвер „личен асистент“ за новинари, со кодно име Genesis, кој собира информации и генерира вести.
Голем број новински организации, вклучително и G/O медиуми, кои ги поседуваат Gizmodo, Jezebel и The Onion, експериментираат со содржина во стил на блог, генерирана од нула.
Компанијата за дигитални медиуми со фокус на глобалните вести, Semafor, објави дека следниот голем состанок меѓу новинските организации и компаниите за вештачка интелигенција (ВИ) може да се одржи на суд, со цел да се изврши притисок за законодавство во оваа област.
Медиумските организации не бараат поддршка или истражувачка соработка бидејќи веруваат дека компаниите со ВИ систематски крадат содржина за да обучат софтверски модели да ја копираат. Тие бараат компензација која може да биде „во милијарди“.
Изразот на паника во медиумската индустрија е резултат на продорното чувство на изложеност на нови форми на автоматизација во комбинација со чувство на длабока конфузија за тоа кои се сите предизвици и за кого.
Постојат неколку теории за тоа што би можело да се случи во овој однос, а една од нив е дека ВИ ќе го замени новинарството бидејќи има онлајн новински организации кои се подготвени да почнат да генерираат повеќе содржини, сега на наједноставен можен начин.
CNET, веб-страница за технолошки вести, рано ја усвои оваа стратегија, но се повлече откако беше откриено дека нејзината слабо читана содржина е преполна со огромни грешки. G/O дава можност за слична стратегија со антагонизам на синдикално организираните вработени.
Ако ботот не може увердливо да произведе содржина што луѓето сакаат да ја читаат, или барем содржина од која издавачите некако можат да соберат прегледи за реклами, тогаш планот пропаѓа. Ако G/O може да замени тони содржина со тематски објави генерирани од ВИ и да ја задржи читателската публика, планот повторно ќе пропадне, бидејќи ако G/O може да го направи тоа, тогаш секој може и ќе го направи.
Трошоците за прегледан блог пост ќе се приближат до нула и, како и другите форми на содржина кои се веќе многу автоматизирани (квартални резимеа за заработка, временски прогнози, основни спортски резултати), ќе престанат сами да произведуваат вредна содржина.
Со други зборови, теоретски целосно автоматизиран блог не може да опстане. Малку е веројатно дека некоја постоечка новинска организација на крајот ќе ја истражи таквата можност во нејзина целосна мера, иако постои привлечност од раководството.
Имено, тие би се соочиле со проблемот на целосно автоматизиран информативен производ, направен од необични машини за синтеза, врз основа на веќе достапни информации и без никакво опозициско дејство.
Друга теорија е дека ВИ ќе го подобри новинарството. Еден пример е уредникот на Insider, Николас Карлсон, кој даде дозвола да се користат алатки како ChatGPT, велејќи дека генеративната ВИ може да ги подобри уредниците, известувачите и продуцентите, истовремено предупредувајќи дека таквите алатки можат да дадат неточни информации.
Оптимистичката теорија за таквите алатки е дека тие едноставно ќе направат одредени новинарски операции да бидат попродуктивни, делумно автоматизирајќи ги процесите на пишување и транскрипција, ослободувајќи ресурси за, да речеме, вистинско известување. Но, веста е нова и вредна поради она што го открива, а не поради посебниот стил на нејзиното објавување или дистрибуција.
Овој поглед ги става алатките како ChatGPT на спектар со претходните форми на автоматизација во и околу бизнисот со вести, од програми за обработка на текст и проверка на правопис до онлајн објавување и социјални медиуми, и има идеалистички поглед на новинарството и неговата функција во светот.
Трета теорија е дека ВИ ќе го проголта новинарството. Редакцијата која бара автоматизација ќе обезбеди плодна почва за работни спорови, бидејќи работните места суптилно се менуваат со воведувањето на нови машини и менувањето на очекувањата на менаџментот.
Во новинарството, сепак, се чини дека би можела да се развие рана битка за влијанието и ВИ помеѓу новинските организации и технолошките компании во форма на тужби и договори за споделување содржина.
Ова ќе ги претвори новинските организации во намалени сервиси без да мора да пишуваат цели стории за дистрибуција. Новинските организации кои стануваат асистенти за обука и обезбедувачи на податоци за ВИ, предвидуваат целосна доминација на технолошките компании и бришење на медиумите како посебна индустрија.
Како и многу дискусии за ВИ, овие пристапи нудат шпекулативни решенија за шпекулативните проблеми. Иако не е баш убаво за размислување, сепак се помалку мрачни од ситуацијата што беше пред редакциите на почетокот на 2023 година.
Некои аспекти на продукцијата на вести веројатно ќе бидат полесни за автоматизирање отколку што признаваат скептиците. Bloomberg веќе со години користи алатки за ВИ за да ги насочи финансиските извештаи, а телеграфските служби повеќе од една деценија користат генератори на приказни за пишување спортски резимеа и сумирање извештаи за заработка.
Сепак, неизбежните обиди да се автоматизира останатото најверојатно ќе се соочат со фундаментална конфузија на новинарството како концепт и практика, пишува Intelligencer - New York Magazine.
