Бен Афлек и Ана де Армас блеснаа во филмот „Deep Water“ на стриминг платформата Hulu.
Богат маж, кој ѝ дозволува афери на сопругата за да избегне развод, станува главен осомничен за исчезнувањето на нејзините љубовници.
Еротскиот психолошки трилер заснован на истоимениот роман на Патриша Хајсмит „Deep Water“ е новата глобална филмска сензација и го претставува долгоочекуваното враќање на режисерот Адријан Лајн. Со децении, Британецот во сексуалноста успешно наоѓа почетна точка за заплетите во неговите приказни.
Неговото име стои зад контроверзните еротски филмови „Девет и пол недели“, „Фатална привлечност“, „Лолита“ и „Непристоен предлог“. Дваесет години по филмот „Неверна“, неговиот повратен еротски филм со врвните ѕвезди Бен Афлек и Алма де Армас се појави на платформата Hulu.
„Deep Water“ (Длабока вода) на Лајн е логично продолжување на преокупациите на авторката со прељубата која ги уништува животите на сопружниците. Сепак, фактот што веќе видовме сè за сексуалноста на големите и малите екрани, како и пресвртницата во која се наоѓа нашата цивилизација, го направија филмот млак обид да се направи напнат трилер заснован на патолошка љубомора и еротика.
Всушност, она на што денешниот гледач ги отвора очите не е сензуалното тело на Бонд девојката Алма де Амас, туку фактот дека главниот лик е креатор на чип кој им овозможува на беспилотните летала да функционираат, а со тоа и да убиваат на далечина. Парадоксално, тоа е и најтензичниот момент во филмот.
Романот „Длабока вода“ на Патриша Хајсмит од 1957 година беше адаптиран неколку пати, а најзначајната верзија дојде со истоимениот француски филм од 1981 година, во кој главните улоги ги толкуваа Изабел Ипер и Жан-Луј Трентињан.
Во повратничкиот трилер на Лајн, следиме брачна двојка која заедно игра серија секс игри со смртоносни последици. Умираат главно оние кои стануваат жртви на болна и ненаситна сексуалност.
Убиј ме нежно
Вик (Бен Афлек) и Мелинда Ван Ален (Ана де Армас) се брачна двојка од американскиот град Литл Весли. Нивниот брак е на стаклени нозе, а се одржува само со неизвесен договор според кој за да избегне развод, Мелинда смее да го „конзумира“ кој било љубовник.
Деновите во размонтираниот брак најчесто се поминуваат на развратни забави, чија централна ѕвезда се Мелинда и нејзините дечковци. Вик е креатор на чипови за дронови, па затоа е исклучително богат и може да ѝ дозволи на сопругата речиси сè освен емотивно изневерување. Наскоро љубовниците на Мелинда почнуваат да умираат, а сосема е јасно зошто.
„Длабока вода“ ги има сите состојки на рецепт за успех, но под услов како таков да е произведен и пласиран пред дваесетина години. Денес, тоа е малку старомоден филм, обид на режисер кој сака да ја оживее својата кариера на умирање. Адријан Лајн никогаш не се двоумеше да го покаже другото лице на згодните, успешни луѓе.
Нивните атрибути не се она што ги прави среќни, бидејќи нивните ненаситни инстинкти ги водат до уништување. Се сеќаваме на перверзните игри што ги играа Ким Бесингер и Мики Рурк, секс-симболи од 80-тите, во „Девет и пол недели“. Во новиот филм, Бен Афлек донекаде ја повторува улогата што ја играше во трилерот на Финчер од 2014 година, „Gone Girl“.
„Длабока вода“ неодоливо потсетува на сценографијата во „Неверна“ (2002), во која Дајан Лејн и Ричард Гир глумеа брачна двојка, во чии животи сосема случајно се појавува млад продавач на книги (Оливие Мартинез). Како што од љубовниот триаголник може да се излезе само со нечија жртва, младиот „пастув“ ќе биде ликвидиран, а бракот ќе се зачува.
Ова сакаше да го види публиката во кината пред дваесет години. Меѓутоа, денес, кога сексуализацијата влезе во сите пори на нашите животи, работите се прилично банални, браковите се уништени како институција, а сексот е забавна забава. Еротиката и сексот веќе ништо не продаваат, а обидот да се игра на таа карта е главно плитка вода.
