Марио Загало, легендата на бразилскиот фудбал, почина во петокот на 92-годишна возраст. Засекогаш ќе остане запаметен како првиот фудбалер кој го освоил Светското првенство како играч, а потоа и како селектор. Наречен Професор, Загало одигра клучна улога во четири од петте светски титули на Бразил.
Како играч освои две светски шампионски титули, во 1958 година во Шведска и во 1962 година во Чиле. Како селектор, тој потоа го предводеше Бразил до мундијалска титула во 1970 година во Мексико и беше помошник тренер за време на победата на Светското првенство во 1994 година во САД. Повторно беше селектор во 1998 година кога Бразил загуби со 3:0 на „Стад де Франс“ од Франција.
Успехот да ја освои титулата светски првак како играч и како селектор по него го повторија само легендарниот Германец Франц Бекенбауер (во 1974 како играч и во 1990 како селектор) и Дидје Дешан (во 1998 како играч и како селектор во 2018).
Загало, чија статуа се наоѓа пред стадионот „Нилтон Сантус“ во Рио де Жанеиро, беше селектор на Кувајт од 1976 до 1978 година, а потоа и во 1989/1990 работеше во Обединетите Арапски Емирати кои ги одведе на нивниот единствен Мундијал каде што играа без него бидејќи беше отпуштен пред турнирот.
Роден на 9 август 1931 година во Масеју, на североистокот на земјата, во семејство со либанско и италијанско потекло (Загало е бразилска верзија на оригиналното либанско презиме Закур), Мариу Жоржи Лобу Загалу ја започна својата кариера во 1948 година во скромниот клуб Америка од Рио де Жанеиро, а потоа одигра 8 сезони за Фламенгу и 7 за Ботафогу.
За бразилската репрезентација дебитираше во мај 1958 година, пред да го освои својот прв светски шампионски трофеј на 27-годишна возраст со неговите познати соиграчи Пеле, Гаринша, ЏиЏи и Вава. Бразил во финалето на Мундијалот го победи домаќинот Шведска со 5:2, а Загало го постигна четвртиот гол. Вкупно за Бразил одигра 33 натпревари и постигна 5 гола. Играше во нападот, често како лево крило.
Многу суеверен, Загало непоколебливо веруваше во бројот 13 кој го красеше неговиот дрес. Се оженил на 13 јуни, живеел на 13-ти кат, возел автомобил со број 13. И рекол дека му е жал што финалето во 1998 година се играло на 12 јули… (Бразил загуби).
Загало се пензионираше во јуни 1964 година на 33-годишна возраст, а потоа две години подоцна почна да се занимава со тренерската работа, главно во Бразил (Ботафогу, Фламенгу, Флуминенсе, Португеза и Васку џи Гама).
