Во дијамант извлечен длабоко под површината на Земјата, научниците го открија првиот примерок на досега невиден минерал. Меѓународната минералошка асоцијација сега го потврди дејвмаоитот како нов минерал.
Наречен дејвмаоит (davemaoite) по истакнатиот кинеско-американски геофизичар Хо-кван (Дејв) Мао (毛河光), минералот е првиот пример на калциум силикат перовскит под висок притисок (CaSiO3) пронајден на Земјата. Друга форма на CaSiO3, позната како воластонит, може да се најде низ целиот свет, но дејвмаоитот има кристална структура која се формира само под висок притисок и високи температури во обвивката на Земјата, главно цврст слој на Земјата заробен помеѓу надворешното јадро и кората.
Долго време се сметаше дека дејвмаоитот е важен минерал во обвивката на Земјата. Но, научниците никогаш немаа пронајдено директен доказ за неговото постоење бидејќи, кога се движи кон површината и како што паѓа притисокот, се распаѓа на други минерали. Меѓутоа, анализата на боцванскиот дијамант, кој се формирал во обвивка на околу 660 километри под површината на Земјата, откри примерок од недопрен дејвмаоит заробен внатре. Меѓународната минералошка асоцијација сега го потврди дејвмаоитот како нов минерал.
„Откривањето на дејвмаоитот беше изненадување“, изјави за Live Science водечкиот автор Оливер Чаунер, минералог на Универзитетот Невада во Лас Вегас.
Чаунер и неговите колеги открија примерок од дејвмаоит користејќи техника позната како синхротронска дифракција на Х-зраци, која со микроскопска прецизност го фокусира високоенергетскиот рендген зрак на одредени точки во дијамантот. „Со мерење на аголот и интензитетот на позадинското осветлување, истражувачите можат да дешифрираат што е внатре“, рече Чонер. Примерокот дејвмаоит во дијамантот бил со големина од само неколку микрометри, така што помалку моќните техники за земање примероци би го пропуштиле.
Се верува дека дејвмаоитот игра важна геохемиска улога во плаштот. Научниците шпекулираат дека минералот може да содржи и други елементи во трагови, вклучувајќи ураниум и ториум, кои ослободуваат топлина со радиоактивно распаѓање. Затоа, „дејвмаоитот може да помогне да се создаде значително количество топлина во плаштот“, рече Чаунер.
