Со текот на времето се појавија многу интересни факти за Акрополот. Ви претставуваме 10 интересни факти за најпознатата атинска атракција кои сигурно не сте ги знаеле.
Сместен на карпеста почва над Атина, Акропол е цитадела што најдобро ја прикажува архитектурата на класичниот свет. Најпознатата градба на овој камен рид е Партенон, храм посветен на божицата Атена (Ἀθηνᾶ) која била божица на цивилизацијата, т.е. на мудроста, женските вештини, ткаењето, занаетот и дисциплинарните страни на војната (насилството и крволочноста биле Аресов домен).
И покрај вековните војни, земјотреси, грабежи и атмосферски влијанија, повеќето градби сè уште стојат. Со текот на времето се појавија многу интересни факти за Акрополот, па ви претставуваме 10 интересни факти за атинскиот Акропол за кои веројатно не сте знаеле.
Кога ќе се спомене зборот „акропол“, повеќето луѓе помислуваат на атинскиот Акропол, иако тој е само еден од многуте што биле изградени низ цела древна Хелада.
Врз основа на старогрчките зборови άκρον (раб, највисок) и πόλις) (град), груб превод би бил „висок град“ и може да се однесува на која било цитадела. Големи тврдини и храмови познати по ова име може да се видат и во Аргос, Теба, Коринт и многу други градови. Секој од нив е изграден како центар на локалниот живот, култура и заштита.
Луѓето ги населувале овие карпи со векови пред создавањето на Акрополот. Постојат докази за населување кои датираат од неолитскиот период помеѓу 4.000 и 3.200 п.н.е., со куќи и гробници идентификувани околу областа.
Откриени се и голем број отвори, а во нивните длабочини биле пронајдени неколку бродови. Една теорија е дека овие отвори некогаш служеле како бунари, а друга е дека биле места за ритуални погребувања, бидејќи меѓу другите предмети биле пронајдени и човечки коски.
Централната позиција над Атина на Акрополот му дава совршена позиција за стратешка воена одбрана, а неговите главни, почетни структури биле во фокусот при подготовките за војна. Древните Микенци ги изградиле првите одбранбени ѕидини во XIII век п.н.е. Самата структура е толку силна што и денес стои.
Најпознатите градби на Акрополот - Партенон, Храмот на Ерехтеон, Пропилејската порта и Храмот на Атена Ника - биле изградени за неколку децении во V век п.н.е. Охрабрени од атинската победа над Персијците, била започната амбициозна градежна кампања под управа на државникот Перикле. Самиот проект го воделе архитектите Иктин и Каликрат, со скулпторот Фидиј.
Акропол е најкомплетниот преживеан грчки монументален комплекс, кој е извонреден со оглед на вековните природни катастрофи, војни и ремоделирање. Сепак, повеќето од украсите и уметноста исчезнале. Една таква загуба е големата статуа на божицата Атена која некогаш се наоѓала во Партенонот. Позната и како Атена Партенос, таа била висока околу 12 метри и била направена од злато и слонова коска, а ја направил скулпторот Фидиј. Оклопена и украсена, била инспиративна сама по себе и ја означувала духовната и економската моќ на древна Атина.
Мермерот, кој е составен дел на класичната структура, не бил локален. Бил миниран на планината Пандели, која е на околу 16 километри од Атина. Било тешко да се отстрани мермерот само со железен клин и чекан. Потоа работниците го минувале долгиот пат од планината до Атина, каде се соочувале со стрмните падини на Акропол.
Иако често ја замислуваме древна Хелада изградена од сјаен, бел мермер, Партенонот и другите структури на Акрополот првично биле обоени. Неодамнешните тестови за време на ласерското чистење на Партенонот открија нијанси на сина, црвена и зелена боја. Со текот на времето, камењата избелеле на сонцето, а неокласичните уметнички движења од XVIII и XIX век прифатиле романтизирана перцепција на необично бело минато.
Позната и како Кула на ветровите, октагоналната мермерна структура датира од пред 2.000 години и веројатно содржела бронзен ветроказ над сончевиот часовник. Многу историчари веруваат дека во него имало и воден часовник кој хидраулично се напојувал од водата што течела по падините на Акропол.
Паганските храмови на Акропол датираат од VI век п.н.е. Во текот на следните векови, верскиот идентитет на Акропол редовно бил менуван од освојувачите. Во одреден момент пред 693 година, Партенонот бил претворен во византиска црква. Франките повторно го трансформирале Партенонот во 1204 година, овој пат во католичка катедрала. И под Отоманската империја во XV век Партенонот станал џамија со додавање на минаре на југозападниот агол.
Големата реставрација на Акропол започнала во 1975 година под новиот Комитет за зачувување на спомениците на Акропол, кој сакал да го врати целиот комплекс во неговиот поранешен сјај. Мермерот бил донесен од истата планина како и за оригиналната верзија, а работниците и уметниците ги користеле истите алатки како во античко време. Но, бидејќи се потребни повеќе од три месеци за обнова на само еден блок, проектот сè уште е во тек.
