Ново истражување покажува дека најдлабоките делови од Црното Море сѐ уште не се проспособиле на затоплените услови кои настанале по Леденото доба, односно живеат 12 илјади години во минатото.
Во неодамна објавена студија, научниците велат дека откриле многу динамична ситуација поврзана со развојот на Црното Море по завршувањето на последното Ледено доба. Нивните анализи на наслагите од хидрантен гас, метан заробен во водните молекули чиј физички изглед е како мраз, велат дека е задоцнет одговот на феноменот на климатски промени.
Испитувањата направени во романскиот дел од Црното Море со дупчење во длабочините велат дека одредени нивоа на слободен метан под морското дно не коренспондираат со исти такви на други локации.
„Ова ни покажува дека хидрантниот систем на длабочините од Црното Море сѐ уште одговара на климатските промени започнати по крајот на последното Ледено доба“, пишуваат научниците во нивниот труд.
Важен дел од нивната студија е посветен на „стабилната зона со хидрантен гас“ - најниската точка на која гасот природно хидрира поради температурата и притисокот.
„Од наша гледна точка, стабилноста на хидрантниот гас веќе ги достигнала потоплите услови во подповршината, но слободниот гас метан, кој секогаш е присутен во овие ниски слоеви, сѐ уште го нема почнато тој процес“, вели Мајкл Ридел, еден од коавторите на научниот труд.
Околината на Црното Море се има драстично променето од последното Ледено доба. Површината на водата е покачена за 100 метри, солена вода од Медитеранот навлегла во водата која претходно наликувала на езерска, а глобалното затоплување придонесе да се покачат и температурите на водата и во длабоките делови.
Студијата ги потенцира комплексните реакции и временските размери на климатските промени врз морските средини, споделувајќи повеќе информации за промените кои треба да ги очекуваме од промената на климата.
Последната Ледено доба завршила пред 12 илјади години кога мразот драстучно се стопил, веројатно како полседива на метеоритот кој паднат во Мексико некаде пред 13 илјади години. Во тоа време ледената покривка го опфаќала поголемиот дел од Северна Америка, Скандинавија, северниот дел на Европа и источноевропската рамнина. Со мраз биле покриени Алпите и Хималаите, како и јужните краишта на Јужна Америка и Австралија.
