Старите Египќани се можеби најпознати по начинот на кој постапувале со мртвите, од градење колосални пирамиди до полнење на подземни гробници со раскошни богатства и артефакти.
Египќаните исто така славно мумифицирале многу од скоро починатите за да ги зачуваат нивните тела. Но, кога луѓето во древниот Египет почнале да ги мумифицираат мртовците?
„Потеклото на египетската мумификација, за која има јасни научни докази, е [околу] 4300 п.н.е.. Може да откриеме дека датира од уште порано“, изјави за Live Science Стивен Бакли, истражувач од Универзитетот во Јорк во Велика Британија, кој е коавтор на два труда на оваа тема.
Овие докази вклучуваат завои од мумии стари 6.300 години пронајдени на древните египетски гробишта во Мостагеда, околу 320 километри јужно од Каиро. Погребните места беа ископани на почетокот на 20 век, а завоите беа донесени во ОК и сега се во музејот Болтон, како што забележаа Бакли и колегите во студијата PLOS One од 2014 година.
Во студијата, научниците ги тестирале завоите и откриле дека тие содржат смоли кои вообичаено се користат за мумификација. Тестовите покажуваат дека овие смоли се направени од различни состојки како растително масло, животинска маст, восок и растителни гуми за џвакање. Слични смоли користеле и старите Египќани за мумификација во подоцнежните периоди, забележале научниците.
Да ја ставиме 4300 п.н.е. во контекст, тоа е околу еден милениум пред Египќаните да развијат хиероглифи и околу 1.500 години пред да почнат да ги градат пирамидите. Исто така, тоа е околу еден милениум пред Египет да се обедини под еден фараон.
Додека најраните докази за употреба на вештачки средства за мумификација на телото датираат од околу 4300 п.н.е., Египќаните практикувале природна мумификација уште порано.
„Природната мумификација е случаен процес предизвикан од поволните услови за погребување, како што е закопувањето во топол, сув песок. Египќаните не почнале природно да ги мумифицираат своите мртви во ниту еден момент во смисла на свесен чин“, рече Бакли.
Салима Икрам, професорка по египтологија на Американскиот универзитет во Каиро, рече дека најраните примери на природно мумифицирани мумии датираат од 5.000 п.н.е., ако не и порано.
Дури и откако била развиена вештачката мумификација, многу Египќани сè уште биле природно мумифицирани бидејќи не можеле да си дозволат вештачка мумификација и биле закопувани во пустина.
„Повеќето древни Египќани едноставно биле ставени во дупка во земјата, без никаква подготовка и можело случајно да се мумифицираат природно“, рече Бакли.
Икрам рече дека не знаеме што мислеле древните Египќани. Но, кој и да бил сместен во песочен гроб, подалеку од вода, а не затворен во подлога/ковчег од трска или во кожа, природно би бил мумифициран.
Како што христијанството почнало да се шири во Египет помеѓу вториот и петтиот век од нашата ера, употребата на вештачка мумификација се намалила, според Кралскиот музеј Онтарио. Додека древната египетска религија ја нагласува важноста на зачувување на телото за задгробниот живот, христијанството не го правело тоа, забележа музејот.
