Долготрајната концентрација обично нè уморува, иако не вршиме физичка активност. Научниците ја открија можната причина за тоа, односно како менталниот умор влијае на одлучувањето.
Во текот на интензивен повеќечасовен ментален напор во еден дел на мозокот, познат како префронтален кортекс, се собира невротрансмитер глутамат. Тоа подрачје на мозокот е активно кога правите планови или решавате сложени проблеми.
Когнитивен умор
Насобирањето глутамати предизвикува когнитивен умор што нè тера да се насочиме кон активности кои повеќе нè задоволуваат, открија научниците во студија објавена во Current Biology.
Резултатите покажуваат дека когнитивната работа доведува до функционални промени во мозокот. Во тој процес, уморот е средство за постигнување на целта, бидејќи предизвикува луѓето да прекинат со работата, дозволувајќи мозокот да продолжи со општите функции.
Во истражувањето научниците користеле посебни постапки кои овозможиле следење на концентрацијата на одредени молекули во мозокот неколку пати дневно. Работеле со две групи испитаници: едните решавале тешки задачи, додека другите лесни когнитивни вежби.
Зголемување на концентрацијата на глутамат
На крајот на денот менталниот напор резултирал со поголема концентрација на глутамат во префронталниот кортекс за разлика од лесната когнитивна работа.
Сепак, откако стимулацијата завршила, дошло до релативно брз пад.
