Кога ова Yugo GV од 1988 година излезе од производствената лента во фабриката во Крагуевац, никој од работниците на смена тој ден не знаеше каде ќе заврши овој автомобил еден ден, дури ни во своите најлуди соништа. Или, поточно, во што ќе се претвори еден ден.
Одговорот на овие две прашања лежи во Соединетите Американски Држави. Поточно, во малото гратче наречено Пирц во близина на Минесота, приближно 100 милји северозападно од Минеаполис. Локален автолимар, кој имала своја работилница во 80-тите, купил две коли Yugo GV со петстепен мануелен менувач.
Автомобилите беа визуелно во лоша состојба, иако километражата покажуваше малку поминати километри. Овие две коли поголемиот дел од времето дотогаш биле затворени во гаража. Пред да ја добие идејата да ги спои, новиот сопственик извесен период ги користел секојдневно.
Наспроти секаков разум и логика, сопственикот прво ги одвоил овие две коли на два дела, а потоа ги заварил само со својата лимарска вештина.
Во средината, меѓу шасијата и каросеријата, тој додаде „продолжение“ за да создаде продолжена лимузина за локалниот базар. Издолженото Yugo изгледа сосема неубедливо и површно склопено, што беше типично и за оригиналниот модел. Сепак, и овој вид на кич ја исполни својата главна цел - околу себе собра љубопитна публика.
Според достапните документи за возилото, сопственикот успеал да помине 42.801 милји (околу 68.800 км) со оваа „модифицирана“ лимузина од комунистичката ера и нема желба да инвестира во постојаните поправки што Југото ги издржа дури и во своите најдобри денови.
Во најмала рака, потребно е да се „наштима“ карбураторот, а со тоа веројатно и цела листа на други ситници на моторот и менувачот. Имајќи го тоа на ум, сопственикот решил да го продаде и бара 4.000 долари за овој автомобилски Франкенштајн. Некои на шега му предложиле да го фрли од карпа или да го разнесе.
