Родителите кои оставаат сè на случајноста и не вложуваат ни најмал труд во воспитувањето или образованието на своите деца, тешко дека ќе имаат исклучително успешни деца.
Иако долго се зборува за различни методи на успешно родителство, едно е сигурно - родителите на успешните деца навистина некои работи ги прават поинаку. Како што објави Business Insider, одредени навики кои ги имаат родителите им помагаат на нивните деца да станат среќни, успешни и самоуверени луѓе подоцна.
Им овозможуваат на децата да преземат водство во лесни или умерено тешки задачи
Јасно е дека секој родител се стреми да го заштити своето дете од донесување лоши одлуки или правење грешки. Сепак, понекогаш знаат да претераат. Премногу насоки од родителот може да го фрустрираат детето или да го натераат да го изгуби фокусот на задачата, според студијата од 2021 година, предводена од професорката Јелена Обрадовиќ од Универзитетот Стенфорд.
„Истражувањето следеше деца кои чистеа, играа или разговараа за постоечки проблем. Децата чии родители учествувале со инструкции, подоцна имале поголема веројатност да покажат потешкотии во регулирањето на нивните емоции. Нашата студија сугерира дека родителите понекогаш треба да направат чекор назад и да ги остават децата сами да си играат, да чистат или да решат проблем“, се вели во гореспоменатото истражување.
Имаат тенденција да ги учат децата на социјални вештини
Истражувачите од Државниот универзитет во Пенсилванија и Универзитетот Дјук следеле повеќе од 700 деца од градинка до 25-годишна возраст и откриле значајна корелација помеѓу нивните социјални вештини и нивниот успех во зрелоста. Едно 20-годишно истражување покажа дека социјално компетентни деца кои можат да соработуваат со своите врсници без поттикнување ќе им бидат од помош на другите, ќе ги разберат нивните чувства и ќе ги решаваат проблемите сами, имаат многу поголема веројатност да се стекнат со факултетска диплома и да имаат стабилна работа до 25-тата година во споредба со оние со ограничени вештини за социјални вештини.
„Оваа студија покажува дека помагањето на децата да развијат социјални и емоционални вештини е една од најважните работи што ние како родители можеме да ги направиме за да ги подготвиме што е можно подобро за успешна иднина“, објасни авторката на гореспоменатата студија, Кристин Шуберт.
Имаат тенденција да имаат големи очекувања
Користејќи ги податоците од националното истражување на 6.600 деца родени во 2001 година, професорот Нил Халфон од Универзитетот во Лос Анџелес открил дека очекувањата што родителите ги имаат за своите деца имаат огромен ефект врз постигнувањата. Тоа значи дека родителите кои имаат големи очекувања од своите деца на некој начин го подобруваат нивниот успех, што е особено видливо во нивната зрелост.
„Се покажа дека родителите кои го гледаа факултетот како иднина на своето дете го воделе детето кон таа цел, без оглед на нивниот приход“, вели тој во објаснувањето на студијата.
Имаат здрави меѓупартнерски односи
Децата кои пораснале во семејства каде имало постојан конфликт, без разлика дали тоа биле постојани расправии меѓу родителите или разведени родители, имаат тенденција да поминат полошо од децата чии родители се согласувале, според студијата на Универзитетот во Илиноис. Роберт Хјуз, професор и водач на студијата, исто така забележува дека некои истражувања покажале дека децата во семејства со еден родител без конфликт поминуваат подобро од децата со двајцата родители во затегнати меѓупартнерски односи.
Учат математика со своите деца уште од мали нозе
Мета-анализата од 2007 година на 35.000 деца од предучилишна возраст низ САД, Канада и Англија покажа дека раниот развој на математичките вештини може да се претвори во голема предност за децата подоцна во животот.
„Исклучителната важност на раните математички вештини е едно од најголемите изненадувања што произлегоа од нашата студија. Имено, родителите кои ги учеле своите деца математички проблеми од рана возраст буквално ги подготвувале за понатамошен успех. Совладувањето на раните математички вештини предвидува не само идни достигнувања во математиката, но и во читањето, но и во подоцнежните успеси на училиште и на факултет“, објасни авторот на студијата и истражувач Грег Данкан.
