Лебот е намирница што ја формираше основата на исхраната во последните 6.000 години од човековата историја.
Ерик Пелант предава за заштита на животната средина и одржлив развој на колеџот Алегени во САД и е некој што сака да прави леб. Тој, исто така, ја истражуваше оваа храна од научна гледна точка.
Напоменува дека се претпоставува дека пред 6.000 години е направено она што денес би личело на леб. Посочи дека не било документирано кога точно се случило тоа.
Според него, илјадници години на луѓето не им било јасно зошто мешањето вода и брашно создава мешавина која расте за време на печењето. Долго време се верувало дека тоа е магија или религиозен феномен.
Ова било случај сѐ до средината на 19 век кога францускиот хемичар и микробиолог Луј Пастер го открил процесот на ферментација, што е клучно за правење леб. Квасецот се храни со јаглехидратите во брашното, што предизвикува ферментација.
Пелант посочува дека после тоа почнал да расте само еден вид квасец, а тоа е видот наречен Saccharomyces cerevisiae. Само овој квасец може да го натера тестото за леб да порасне за неколку часа. Претходно, на она што тој го нарече традиционално тесто, му биле потребни неколку дена за да нарасне.
Првиот леб бил направен на Блискиот Исток, а миграциите придонеле да почне да се прави во Европа и остатокот од светот. Франција била клучна за еволуцијата на лебот како прехранбен производ.
„На некој начин, не постои култура во светот што го цени лебот повеќе од француската“, смета Палант.
