Според новото истражување, површината на Месечината е хемиски асиметрична бидејќи нејзината обвивка била превртена „наопаку“ кога Месечината била сè уште млада.
Односно, она што било на површината се нашло внатре и обратно.
Научниците кои ја проучуваат Месечината со децении ја доведуваат во прашање теоријата за превртување на обвивката на Месечината, а сега се појавија нови докази за поддршка на хипотезата. Имено, планетарните научници Вајганг Лианг и Адриен Брокет од Универзитетот во Аризона во САД открија дека гравитациската карта на Месечината најдобро се совпаѓа со моделот на превртување на мантијата.
Во серија симулации, тимот покажа како гравитационите аномалии на блиската страна на Месечината се совпаѓаат со локацијата на карпите кои содржат густи групи минерали зачувани од раните денови на Месечината, пишува Science Alert.
Научниците дури успеаја да утврдат кога се случило превртувањето на обвивката - пред околу 4,22 милијарди години, кратко откако Месечината се формирала од откршено парче Земја во раните денови на Сончевиот Систем.
Месечината има многу необична површина. На страната на Месечината поблиску до нас, онаа свртена кон Земјата, има геохемиски чудна област позната како KREEP Terrane. Богата е со специфични и неочекувани метали: калиум, метали од ретки земји и фосфор.
KREEP Terrane исто така се преклопува со лунарните мориња - големи базалтни рамнини формирани по вулканска активност. Овој базалт е богат со минералот со висока густина илменит, кој главно се состои од титаниум и железо.
И тука започнува мистеријата. Под тие карпи има камења со помала густина, што нема смисла. Треба да се очекува дека карпите со илменит (кумулации што носат илменити, IBC) потонале на дното на мантија, а камењата со помала густина се издигнале на површината.
И KREEP Terrane и IBC може да се објаснат со геодинамички процеси кратко време по формирањето на Месечината. Во многу рана фаза, нашиот природен сателит беше покриен со океан од стопена магма, која на крајот се олади и формираше кора и обвивка. Можно е IBCs прво да потонале, а потоа повторно да се издигнале, превртувајќи ја мантијата во процесот.
Ова би ги објаснило и KREEP Terrane и базалтите богати со титаниум кои завршиле на површината поради вулканизам. Во тој случај, на крајот и двата елементи требаше да бидат горе-долу рамномерно распоредени по обвивката на Месечината, што не е случај.
Објаснување за ова може да даде Јужниот Пол-Аиткен басен на далечната страна на Месечината. Станува збор за слив кој настанал по огромен удар, кој создал кратер кој покрива повеќе од четвртина од површината на Месечината.
Поради ударот, KREEP и илменитот веројатно мигрирале кон нас на поблиската страна на Месечината. Бидејќи трагите од таков настан се кријат под површината, научниците ги бараа неговите гравитациски траги.
Тие конструирале модели на превртување на материјали богати со илменит за да ги набљудуваат шемите на гравитација генерирани од концентрациите на IBC под кората на Месечината. Нивните резултати покажаа јасна шема на линеарни аномалии на гравитацијата.
Тие го споредија ова со податоците собрани од вселенското летало на НАСА кое помина повеќе од една година мапирајќи ја површинската гравитација на Месечината. Моделите на превртената лунарна обвивка се совпаѓаат со набљудувањата на вселенските летала.
Истражувањето Vestiges of a lunar ilmenite layer following mantle overturn revealed by gravity data беше објавено во списанието Nature Geoscience.
