Националниот парк Маврово е живеалиште на ретки растителни и животински видови. Исто така, Националниот парк Маврово во последно време се претвора и во повремено викенд живеалиште на некои вакви ендемски видови, а никој не мрда со прст тоа да се промени.
Некој си ја реновира викендицата спроти Хотел Бистра и во последнава година смета дека е нормално вака да го исфрла шутот и старите предмети. Бидејќи се случува веќе подолго време вака да си дреме ѓубрето и никој не презема ништо, веројатно и надлежните служби сметаат дека ова е во ред. Останатите кои поминуваат од тука и ги дочекува глетката, се прашуваат „Добро бе, на што личи ова"?

Најлонски ќеси насекаде, во водена или во зелена површина, се честа глетка. Да, стигнале таму како последица на ниската свест, но стојат таму како да не постои служба која е задолжена за чистење.

Тоа што е скршено, тешко дека некој ќе го поправи. Зошто некој би се замарал на пример со поправка на оваа ограда на патот пред Хотел Бистра, кога може судбината да ги земе работите во свои раце и да чека да се случи катастрофа, како на пример некое дете да падне тука.

Градежен шут веќе подолго време стои на почетокот на патот од ски центарот кон Никифорово, над Хотел Спорт. Не е санкциониран незнајниот јунак кој го исфрлил/оставил овде, ама и никоја од надлежните служби не мрда со прст за да биде отстранет срамот, па си стои вака подолго време. До кога ќе стои, никој не знае. Веројатно, оставен е на вечноста.


Лево од таблата Маврово, од другата страна на улицата, подолго време си дреме „уметничка инсталација" која би можеле да ја наречеме „Прозори во природа, масло на платно".

Ваквите глетки стануваат секојдневие во Националниот Парк Маврово. Трагедијата да биде поголема, никој надлежен не мрда со прст за да се промени ова.