Вселенскиот телескоп James Webb сними 19 спирални галаксии користејќи мешавина од блиска и средна инфрацрвена светлина.
Ова се фотографии направени како дел од програмата Physics at High Angular Resolution in Nearby GalaxieS (PHANGS), во која учествуваат повеќе од 150 астрономи од целиот свет.
„Фотографиите на Webb се извонредни, навистина неверојатни дури и за истражувачите кои со децении ги проучувале истите овие галаксии. Меурчињата и филаментите се одвоени до најмалите размери што некогаш биле забележани и ја раскажуваат приказната за циклусот на формирање на ѕвезди“, рече Џенис Ли, научничка на проектот во Научниот институт за вселенски телескоп во Балтимор.
Два напредни вселенски сателитски инструменти беа искористени за снимање на космички фотографии кои го одземаат здивот. Станува збор за камера на NIRCam која покажа колку се распространети ѕвездите во овие спирални краци на галаксиите. Фотографиите со висока резолуција покажуваат милиони ѕвезди со сина боја. Американската вселенска агенција НАСА истакнува дека некои од овие ѕвезди се тесно спакувани во густи ѕвездени јата, а повеќето од нив се наоѓаат во спирални краци.
Дополнително, анализата на податоците од MIRI ги наведе астрономите да заклучат дека одредени ѕвезди активно се формираат, што е потврдено од присуството на есенцијални облаци од гас и прашина што ги опкружуваат.
„Овде можеме да ги најдеме најновите и најмасивните ѕвезди во галаксиите“, вели Ерик Росоловски, професор по физика на Универзитетот „Алберта“ во Едмонтон, Канада.
Астрономите беа вчудоневидени кога открија уште една интригантна космичка структура на фотографиите на Webb, џиновски „сферични школки“ во внатрешноста на гасот и прашината.
„Овие дупки можеби се создадени од една или повеќе експлодирани ѕвезди, кои направиле огромни дупки во меѓуѕвездениот материјал“, вели Адам Лирој, професор по астрономија на Државниот универзитет „Охајо“ во Колумбус.
Огромните области на гас се прикажани во нијанси на црвена и портокалова боја.
„Овие структури имаат тенденција да ја следат истата шема во одредени делови од галаксиите. Ние ги мислиме како бранови, а нивното растојание ни кажува многу за тоа како галаксијата дистрибуира гас и прашина“, додаде тој.
Овие формации имаат потенцијал да дадат вредни информации за различни аспекти на формирање на ѕвезди, како што е постепеното опаѓање на активноста на формирање на ѕвезди во галаксиите.
Според соопштението, научните докази покажуваат дека галаксиите се шират од нивните внатрешни региони кон надвор.
Формирањето ѕвезди започнува во центрите на галаксиите и се протега нанадвор по нивните спирални краци. Поверојатно е дека ѕвездите, кои се подалеку од галактичкиот центар, се всушност помлади, додека постарите се наоѓаат во близина на јадрата.
Webb, исто така, открил присуство на розово-црвени дифракциони шила, кои потекнуваат од галактичкото јадро.
„Тоа е јасен знак за активна супермасивна црна дупка, или кластерите ѕвезди кон центарот се толку светли што ја заситуваат таа област на сликата“, заклучи Ева Шинерер, научничка од Институтот за астрономија „Макс Планк“ во Хајделберг, Германија.
