Иако се карактеристични за есента, костените сè уште можат да се најдат и во нив многумина уживаат, не само поради нивниот сладок вкус и полна текстура, туку и поради нивните корисни својства.
Сепак, нашите предци секогаш носеле костен во џебот бидејќи верувале дека ги штити од настинки и болести.
Но, каква врска може да има помеѓу болестите и костените?
Селаните користеле чуден и древен лек за настинка кој ги користи благотворните својства на костенот. Можеби ќе си замислите нешто измислено, сируп или било што на основа на ова овошје, но наместо тоа, едноставно требало да се стават костените в џеб.
Во реалноста, неопходно е да се направи важно појаснување: костенот што се користи за заштита од настинки не е оној што вообичаено го знаеме, туку коњскиот костен, т.н. луд костен. Тоа се оние сјајни и кружни костени кои се плод (нејадлив и отровен) на дивиот костен (Aesculus hippocastanum).
Традицијата вели дека треба цела зима се чува во џебот на палтото за да се избегнат болестите, но има и такви кои веруваат дека е доволно да се чува во автомобилот, на масата или во чантата.
Потеклото на верувањето потекнува од својствата на дивиот костен за ублажување на симптомите на настинка и астма кај коњите.
Човечките суштества, сепак, во никој случај не смеат да ги консумираат бидејќи се отровни и со самото тоа се и опасни.
Активната состојка од интерес за лекување на настинки е есцинот што го содржат овие костени, кој има антиинфламаторно дејство и е корисен за стимулирање на лимфната дренажа и капиларна пропустливост.
Очигледно е дека нема ништо научно во овој лек, тешко е својствата на овошјето да мигрираат од џебот кон вирусите присутни во телото, но останува фасцинантен и донекаде магичен предлог, наследство на културниот систем, за да не се заборави минатото.
