Новото истражување покажа дека микропластиката се наоѓа и во ткивото на човечкото срце, објавено во списанието Environmental Science & Technology.
Во текот на годината, едно лице консумира помеѓу 39.000 и 52.000 микропластични честички, во зависност од возраста и полот, а големината на овие честички варира помеѓу 1 μм и 5 мм. Познато е дека микропластиката завршува во храната, крвотокот и мозокот, а новото истражување покажа дека ги има и во ткивото на срцето. Американското хемиско друштво соопшти дека нивните истражувачи анализирале срцево ткиво од 15 луѓе пред и по операцијата на срцето.
Користејќи ласерски инфрацрвен систем за хемиско снимање и електронска микроскопија за скенирање за време на нивното истражување, истражувачкиот тим откри дека микропластиката постои во ткивата и пред и по операцијата. Тие, исто така, земале примероци од крв од половина од учесниците во истражувањето, исто така пред и по операцијата, а во примероците биле откриени 9 видови микропластика, и пред и по операцијата. Максималниот дијаметар на микропластиката била 184 μм.
Во примероците од крв е откриена промена во видот и големината на микропластиката по операцијата, што сугерира дека микропластиката завршила во телото и за време на операцијата.
Сепак, истражувачите забележале дека микропластиката не била универзално присутна во сите примероци на ткиво. Девет типа на честички биле пронајдени во пет типови ткива, а дијаметарот на најголемата честичка била 469 μм.
Се проценува дека секоја минута во океанот завршува камион со пластично ѓубре, а на дното на океанот има околу 14 милиони тони микропластика. Овие бројки се зголемуваат иако се прават напори да се намали глобалната потрошувачка на пластика.
„Потребни се нови истражувања за да се испита влијанието на операцијата врз внесувањето на микропластика во телото, како и потенцијалните ефекти на микропластиката во внатрешните органи врз здравјето на луѓето“, се наведува во истражувањето.
