Загадувањето на воздухот може да влијае на квалитетот на спермата, поточно на способноста на спермата да плива во вистинската насока, покажа новото истражување кое го проучуваше ејакулатот на повеќе од 30.000 мажи во Кина.
Истражувањето беше објавено вчера во списанието JAMA Networks, а меѓу другото сугерира дека колку е помала големината на штетните честички во воздухот, толку е поголема поврзаноста со лошиот квалитет на семето.
„Нашите наоди сугерираат дека помалите честички може да бидат посилни од поголемите во предизвикување слаба подвижност на спермата“, напишаа авторите, пренесе The Guardian.
Истражувачите веруваат дека овие наоди нагласуваат уште една важна причина за потребата да се намали изложеноста на загадениот воздух кај мажите во репродуктивна возраст.
Истражувачите од Медицинскиот факултет на Универзитетот Тонги во Шангај прегледале податоци за вкупно 33.876 мажи од 340 кинески градови, со просечна возраст од 34 години, со различен степен на изложеност на загаден воздух меѓу нив, чии жени забремениле преку вештачко оплодување во периодот од јануари. 2013 и декември 2019 година.
Тие потоа бараа повторливи примероци помеѓу квалитетот на спермата во однос на тоа дали учесниците биле изложени на количини на честички помали од 2,5 микрометри во дијаметар, помеѓу 2,5 и 10 микрометри и 10 микрометри, во различни клучни времиња 90 дена пред да ја посетат болницата за оплодување.
За да го одредат квалитетот на спермата, истражувачите се фокусираа на фактори како што се бројот на сперматозоиди, концентрацијата и подвижноста на спермата.
Иако истражувачите не можеа да најдат значајна врска помеѓу загадениот воздух и квалитетот на спермата во однос на бројот или концентрацијата на спермата, тие открија дека колку повеќе учесниците биле изложени на помали честички, толку е помала и прогресивната и вкупната подвижност на спермата. Прогресивната подвижност на сперматозоидите е способност на сперматозоидите да пливаат напред, додека вкупната подвижност на сперматозоидите едноставно се однесува на способноста на сперматозоидите да пливаат воопшто.
Поточно, кога се изложени на честички со дијаметар помал од 2,5 микрометри, намалувањето на подвижноста на спермата е проценето за 3,6%, додека при изложување на честички со дијаметар од 10 микрометри, имало намалување на подвижноста на спермата за 2,44%. Тоа значи дека е можно во зависност од големината на честичките да се разликуваат и ефектите врз квалитетот на семето.
Податоците покажуваат дека ефектите од загадувањето се поизразени кога се јавува изложеност во текот на првата фаза од производството на сперма, сперматогенезата. Ова, пак, може да значи дека честичките влијаат на спермата на генетско ниво, според истражувачите, но ова се само претпоставки и потребни се повеќе истражувања во оваа област.
Истакнувајќи ја важноста на оваа нова студија, Алан Пејси, професор на Универзитетот Шефилд кој не бил вклучен во студијата, рече: „Овој труд додава база на докази кои сугерираат дека врската е реална и импресивна бидејќи користи податоци за квалитетот на спермата од повеќе 30.000 мажи“.
„Но, нивото на опаѓање на подвижноста на спермата се чини дека е прилично ниско“, додаде Пејси, нагласувајќи дека корелацијата не е причинска. Тој истакна дека трудот не дава податоци за морфологијата, обликот и големината на сперматозоидите, што го прави невозможно да се утврди дали контаминацијата можеби е одговорна за деформација на сперматозоидите и затоа ја намалила нивната подвижност или некои други причини.
Според Пејси, важно е да се земат овие наоди со претпазливост. Иако податоците сугерираат дека загадувањето може да има негативен ефект врз подвижноста на сперматозоидите, сè уште нема доволно информации за да се заклучи дали тоа генерално може да има значаен клинички ефект и да резултира со севкупно намалување на способноста на мажите во области со висока загаденост да станат татковци. Повеќе слични истражувања би можеле да помогнат да се одговори на тоа прашање во иднина.
